ஒட்டடைக்குச்சி உடம்புக்காரி ஊமத்தம் பூ ரவிக்கைக்காரி ஊஞ்சலாடும் கொங்கைக்காரி கொஞ்சிப்பேசும் கொண்டைக்காரி குஞ்சைத் தேடும் குறும்புக்காரி–

பொள்ளாச்சி அருகில் இருக்கும் மலை பிரதேசத்தை ஒட்டி உள்ள பசுமை நிறைந்த கிராமம் தான் வண்டியூர். எங்கு நோக்கினும் பசுமை. பசும்புல் அடர்ந்த புல்வெளிகள் வயல்கள் தான். இயற்கை அன்னை முழுமையாக தன்னை தந்து ஆதரிக்கும் கிராமம் வண்டியூர். வற்றாமல் ஓடும் சின்ன ஒரு ஆறு. கண்ணுக்கு எட்டிய தூரம்வரை பசும் புல்வெளிகள் அந்த கிராமத்தின் சின்ன பண்ணை தான் தம்பிதுரை. நில புலன் பணம் காசுக்கு குறைவே இல்லை.

அந்த குளிரூட்டப்பட்ட அறையிலும் நிஷாவின் உடல் நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது. அந்த சம்பவம் திரும்பத்திரும்ப ஆக்ஷன் ரீப்ளே போல் அவள் மனத்திரையில் ஓடியது. கடந்த இரண்டு வருடமாய் தன் நிம்மதியை கெடுத்த அந்த சம்பவம்…தலைநகருக்கு மாற்றலாகி வந்ததில் மாதவனை விட நிஷாதான் பெரிய நிம்மதியடைந்தாள்..

முந்தைய இரவில் நாங்கள் பேசியபடி இருட்றையில் நுழைந்தேன். உடனே எனது உடைகளைக் களைந்தேன். கட்டிலில் அவர் மங்கலாகத் தெரிந்தார்.கட்டிலில் என்னை படுக்க வைத்தார். அவரது தண்டை எனது உடலில் தடவிக் கொண்டே வந்தார். கைக்கு எட்டிய நிலையில் வந்தபோது டக்கென்று உலக்கையைப் பிடித்தேன். “என்ன இவ்வளவு பெரிதாகி உள்ளது! ஏதோ உதிய யுக்தி போலும்!” பூல் பெரிதாகினால் என் கூதிக்குத் தானே கொண்டாட்டம் என்று சந்தோசத்தில் கத்த வாயெடுக்க நேற்றைய விதிமுறைகள் ஞாபகம் வர அமைதியாக இருந்தேன்.

சென்னை மயிலாப்பூர் லைட் ஹவுஸ் எதிரில் இருக்கும் அயோத்யா குப்பத்தில் இருப்பவர்கள் செண்பகமும் அவள் கணவன் இருளப்பனும்.இவர்கள் மீன் பிடிக்கும் சமுயாதயத்தை சேர்ந்தவர்கள். இருளப்பன் கடலில் நண்பர்களுடன் போய் மீன் பிடித்து வந்து அதை விற்று காசாகி வாழ்கையை நடத்துபவன். அவன் பெண்டாட்டி தான் செண்பகம். நல்ல நாட்டு கட்டை. இருவருக்கும் கல்யாணம் ஆகி எட்டு வருடம் ஆச்சு. இன்னும் செண்பகத்தின் வயதில் ஒரு புழு பூச்சி கூட முளைக்கவில்லை.