ரெண்டு பேரையும் புரட்டி எடுக்க போறேன் – Part 1

Posted on

காமினி கீதா – இவள்தான் நம் கதையின் நாயகி. இவள் அழகான, வனப்பான, ஆண்களை சுண்டி இழுக்கும் கட்டழகியாக வருவாள் என்பதாலோ என்னவோ இவளுக்கு காமினி என்று பெயர் வைத்திருந்தார்கள் அவளது பெற்றோர். படிக்கும் பருவத்தில் அவளை கீதா என்றே பலரும் அழைத்து வந்தனர். ஆனால் திருமண பருவத்திலிருந்து காமினி என்றே அனைவராலும் அழைக்கப்பட்டாள். (அவள் வசிக்கும் ஏரியாவில் அவளை எப்படி அழைக்கிறார்கள் என்பது ஏற்கனவே உங்களுக்குத் தெரியும்!)

காமினியின் கணவன் விக்னேஷ். சென்னையில் ஒரு பெரிய ஹாஸ்ப்பிட்டலில் மருத்துவராக இருக்கிறான். கோவிலில் ஒருநாள் விக்னேஷ் காமினியைப் பார்க்க, அவளது அழகில் மயங்கி, தன் பெற்றோர் பார்த்து வைத்திருந்த அத்தை பெண்ணை மறுத்துவிட்டு, காமினியைத்தான் கட்டுவேன். போய் பேசுங்கள் என்று கெஞ்சி பிடிவாதம் செய்து அவளை மணந்துகொண்டான். இப்பொழுது இருவருக்கும் திருமணம் முடிந்து ஒருவருடம் ஆகிறது.

இந்த ஒரு வருடத்தில், இவனுக்கு இவ்வளவு அழகான மனைவியா. இவள் நமக்குக் கிடைத்தால் நாள் தவறாமல் தினமும் இரண்டுமுறை வச்சி வச்சி செய்யலாமே. ச்சே கொடுத்து வைத்தவன்! என்று அனைவரையும் பொறாமைப்பட வைத்திருந்தான் விக்னேஷ்.

காமினி ஒரு அழகான தேவதை. 28 வயது, சிவந்த நிறம், உயரம் 5 அடி 9 அங்குலம், அழகிய பேசும் கண்கள், எடுப்பான மூக்கு, பிங்க் கலர் உதடுகள். செதுக்கி வைத்த சிலைபோல் கும்மென்று இருப்பாள். எஞ்சினியரிங்க் படுத்திருக்கிறாள். அப்பாவும் அம்மாவும் இப்போது திருச்சியில் இருக்கிறார்கள்.

திருமணமான புதிதில் விக்னேஷ் காமினியை தினமும் ஓத்துவந்தான். ஆனால் தொடர்ந்து குத்த மாட்டான். காமினியின் புண்டை உச்சத்தை நெருங்கும்போது அவன் எல்லாவற்றையும் முடித்துக்கொண்டு நல்லாயிருந்ததா காமினி என்று ஆசையோடு கேட்பான். காமினியும் அவனை சங்கடப்படுத்தக் கூடாது என்று நல்லாயிருந்ததுங்க. என்று சொல்லுவாள்.

ஒருவேளை தனக்குத்தான் அளவுக்கதிகமான ஆசையோ என்று தன்னை கட்டுப்படுத்திக் கொள்வாள். அதையும் மீறி அவள் புண்டை அரிப்பெடுக்கும் நேரங்களில் எல்லாம் கடவுளே ப்ளீஸ் என் புண்டை அரிப்பை அடக்கி ஆளும் சக்தியை எனக்குக் கொடு என்று வேண்டிக்கொள்வாள்.

காமினிக்கு இளந்தொப்பையுடன் கூடிய அழகான இடுப்பு. சரிந்த அடிவயிறு. எப்பொழுதும் தொப்புளுக்கு கீழே சேலை கட்டுவாள். ஆனால் தன் வட்டமான குழிந்த தொப்புள் யாருக்கும் தெரியாமல் கவனமாக பார்த்துக்கொள்வான். எடுப்பான முலைகள். அவள் உடுத்தும் புடவைகள் அவளது முலையழகை மறைக்கமுடியாமல் தடுமாறும். எப்பொழுதும் சரியான அளவுள்ள கொஞ்சம் டைட்டாக ப்ளவுஸ் அணிவாள். முந்தானை இல்லாமல் வீட்டில் அவள் நடமாடும் நேரங்களில் விக்னேஷுக்கு அவளது முலைகள் அப்படியே அப்பட்டமாய் அதன் அளவுகளும் வளைவுகளும், அவை தூக்கிக்கொண்டு நிற்கும் அழகும் “இந்த முலைகளுக்கு சொந்தக்காரன் நான்தான்” என்று அவனை கர்வப்பட வைக்கும். காமினி தேவைப்பட்டால் மட்டும் ப்ரா அணிவாள்.

காமினி ரோட்டில் நடந்துபோகும்போது கனவுக்கன்னி வந்துவிட்டாள் என்று அங்கிருக்கும் அனைவரின் கண்களும் அவள்மேல்தான் மேயும். பெண்களே பொறாமைப்படும் உடல்கட்டு அவளுக்கு. அவளது பின்புறத்தைப் பார்த்தால் எந்த ஒரு ஆணும் அதை மறுபடியும் திரும்பிப் பார்ப்பான். அந்தளவுக்கு அவளுக்கு அகன்ற விரிந்த குண்டிகள். பார்த்தவுடன் தூக்கிச்சென்று கதற கதற ஓக்கவேண்டும் என்ற என்னத்தை ஆண்கள் மனதில் விதைக்கும் அழகி. ஆனால் ரோட்டில் நடந்துசெல்லும்போதும் சரி, உறவினர்களின் பங்க்சன் என்று எங்கு சென்றாலும் சரி எந்த ஒரு ஆணையும் ஏறெடுத்துப் பார்க்கமாட்டாள்.

காமினியை ரசிப்பதற்கென்றே அந்த ஏரியாவில் இந்நாள் வாலிபர்களும், முன்னால் வாலிபர்களும் தவம் கிடந்தார்கள். எதற்கும் வருத்தப்படாத வாலிபர்கள் கூட இவளை புடவையில்லாமல் பார்க்கும் வாய்ப்பு வாழ்க்கையில் கிடைக்குமோ கிடைக்காதோ என்று கலங்கிக் கிடந்தனர். அவர்களுக்கெல்லாம் ஒரே ஆறுதல் அவள் நடக்கும்போது அழகாய் ஏறி இறங்கும் அவளது தர்பூசணி குண்டிகளின் அசைவுதான். இதனால் அவர்கள் அவளை “கொழுத்த குண்டிக்காரி” என்றும் “லோ ஹிப் காமினி” என்றும் அழைத்து வந்தனர். ஒருநாள் அவள் ரோட்டோரத்தில் குனிந்து பூ வாங்கும்போது மறைத்துவைத்திருந்த அவளது இடது பக்க முலை தொங்கிய நிலையில் அவர்கள் கண்களில் விழுந்துவிட. அது தெரியாமல் அவள் பூக்காரியுடன் அப்படியே பேசிக்கொண்டிருக்க, ஆற அமர அவளது கனியை ரசித்து முடித்தார்கள். அன்றிலிருந்து அவளை “கனத்த முலை காமினி கீதா” என்று அழைத்தனர்.

அன்று- வழக்கம்போல வீட்டுக்கு லேட்டாக வந்த விக்னேஷ், கதவை திறந்துவிட்டு எதுவும் பேசாமல் சென்றுவிட்ட காமினியை ஆச்சர்யமாக பார்த்தான். குளித்துவிட்டு சாப்பிடும்போதும் அவள் எதுவும் பேசாமல் உம்மென்றிருக்க,

என் மேல கோபமா செல்லம். என்றான்.

அவள் பேசாமல் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தாள். இவன் அவள் தோளைத் தொட்டு,

ஸாரிடா தங்கம் லேட் ஆகிடுச்சு.

இதையேதான் எல்லா நாளும் சொல்றீங்க.

வேலை அதிகமாயிடுச்சி. நிறைய பேஷண்ட்ஸ். நான் என்ன பண்ணட்டும்? இருந்தாலும் உனக்கு ஏதாவது குறை வச்சிருக்கேனா சொல்லு? உனக்குத் தேவையானது எல்லாமே இங்க குவிஞ்சு கிடக்குது.

என்ன ஒரு குறையும் இல்லாமதான் வச்சிருக்கீங்க. ஒத்துக்கறேன். எனக்குத் தேவையான எல்லாம் வாங்கித் தந்திருக்கீங்க. இருந்தாலும் நான் உங்ககூடவே இருக்கணும்னு எனக்கு ஆசை இருக்காதா?

இப்போ நைட்டெல்லாம் உன்கூடதானே இருக்கப்போறேன். என் செல்லத்துக்கு என்ன வேணும் சொல்லு?

ஒரு மண்ணாங்கட்டியும் வேணாம். – கோபமாக சொல்லிவிட்டு எழுந்தாள். இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல டயர்டா இருக்குன்னு படுத்துத் தூங்கிடுவாரு. உதட்டுக்குள் முணுமுணுத்தாள்.

முதல்ல எல்லாம் சீக்கிரமாத்தானே வந்துகிட்டு இருந்தேன். இப்போதான் கொஞ்ச நாளா லேட் ஆகுது. எல்லாம் நம்ம எதிர்காலத்துக்காகதானே காமி. – சொல்லிக்கொண்டே கையை கழுவிவிட்டு தண்ணீரை அவள் முகத்தில் தெளித்தான்.

கோபத்தில் கடு கடு என்றிருந்த அவள் முகத்தில் தண்ணீர் பட்டதும் கடுகுபோல் வெடித்தாள் காமினி. அவன் தோளில் ஓங்கிக் குத்தினாள். அவன் அவள் நைட்டியில் கையைத் துடைத்தான்.

என்னோட அம்மாவை மறுபடி வரச் சொல்லட்டுமா? உனக்கு துணைக்கு?

அதெல்லாம் வேணாங்க. இத்தனை நாளா அத்தையும் எத்தனையோ தடவை வந்துட்டாங்க. அம்மாவும் எத்தனையோ தடவை வந்துட்டாங்க. ரெண்டு பேருமே இப்போ உங்கள மட்டுமே பாத்துகிட்டு இருக்க முடியுமான்னு கேட்குறாங்க. அதோட குழந்தை எப்போ எப்போ னு கேட்டு அதுவேற தொல்லை

அதுவும் சரிதான்.

என்ன சரிதான். இந்நேரம் என்ன கர்ப்பம் ஆக்கிருந்தீங்கன்னா நான் குழந்தை கூடவாவது பிஸியா இருந்திருப்பேன்.

ஜாலியா ஊர் சுத்தலாம் இப்பவே கமிட்மெண்ட்ஸ் வேணாம் ப்ரீயா என்ஜாய் பண்ணிட்டு இன்னொரு ஹனிமூன் போயிட்டு அப்புறமா பாத்துக்கலாம்னு நெனைச்சேன். நீயும் ஓகேதானே சொன்ன?

ஆமா. பட் இப்போ போரடிக்குது. ரொம்ப போரடிக்குது.

விக்னேஷ் அவளை கட்டியணைத்தான். நெற்றியில் முத்தமிட்டான். நான் சீக்கிரமே வேற ஹாஸ்பிட்டல் பாக்குறேன். அப்புறம் சீக்கிரமே வந்து உன்ன புரட்டி புரட்டி எடுக்கப் போறேன். நீ வேண்டாம் வேண்டாம்னு இந்த வீட்டுக்குள்ள சுத்தி சுத்தி ஓடப்போற.

ச்சீ. போங்க. முதல்ல அத பண்ணுங்க.

சரி இதெல்லாம் கிடக்கட்டும். வா பெட்டுக்கு.

நீங்க போங்க. பால் காய்ச்சி எடுத்துட்டு வர்றேன்.

கொஞ்ச நேரத்தில் கையில் பால் கப்புடன், நைட்டிக்குள் எந்தத் தடையுமின்றி ப்ரீயாக ஆடிக்கொண்டிருக்கும் முலைகளுடன் தழுங்க தழுங்க உள்ளே நுழைந்தாள் காமினி.

அவள் பால் கப்பை அங்கிருந்த குட்டி டேபிளில் வைத்ததும் அவள் கையைப் பிடித்து இழுத்து தன்மேல் போட்டான். முலைகள் அவன் முகத்தில் அமுங்க வந்து விழுந்தாள் காமினி.

என்னங்க. நான் பேசாம வேலைக்கு போகட்டுமா? எத்தனை நாளா கேட்டிட்டிருக்கேன்?

அவளது மார்புகளிலிருந்து வந்த நறுமணத்தையும் அவளது தனங்களின் மென்மையான ஸ்பரிசத்தையும் அனுபவித்து கண்மூடி திறந்தான் விக்னேஷ்.

அல்ரெடி நான் ராஜ்கிட்ட இதுபத்தி சொல்லியிருந்தேன். இரு. என்னன்னு கேட்குறேன். ராஜ் அவனது கல்லூரி பிரண்ட். பலவருடங்கள் கழித்து இப்போது வாட்ஸப்பில் தொடர்புக்கு வந்திருந்தார்கள். காமினியை மடியில் வைத்துக்கொண்டு போனை எடுத்து கால் செய்தான்

ஹாய் விக்னேஷ். எப்படி இருக்கே.

நல்லாயிருக்கேண்டா. உன் பிஸினஸ்லாம் எப்படிப் போகுது? – காமினி அவன் முகத்தோடு தன் முகத்தைவைத்து உரசிக்கொண்டு அவர்கள் பேசுவதை கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.

நைஸ்லி கோயிங்க். நீ ஒரு ஜாப் கேட்டிருக்கேல்ல?

ஆமாடா. வர்க் பண்றது ரொம்ப இஷ்டம் இவளுக்கு. என்ஜினீயரிங் படிச்சிட்டு ஏன் சும்மா இருக்கணும்னு நினைக்கறா.

ஹே. டோன்ட் ஒர்ரிடா. என் ஆபீஸ்லயே ஒரு மரியாதையான பொசிஷன் கொடுத்திடலாம். அப்பாகிட்ட பேசிட்டு உனக்கு சொல்றேன்.

சரிடா. தேங்க்ஸ்டா.

இருக்கட்டும் விக்னேஷ். ப்ரொபைல் பிக்சர் இப்பதான் பாக்குறேன். நைஸ் கப்புள். உன் வைப் ரொம்ப அழகா இருக்காங்க.

இதைக் கேட்டதும் காமினி லேசாக புன்முறுவல் செய்தாள். எதிர்பார்க்காமல் கிடைத்த காம்ப்ளிமெண்டால் கொஞ்சம் வெட்கம் வந்தது.

தேங்ஸ்டா. வர்ற சண்டே நீ வீட்டுக்கு வரணும்.

சரிடா. கண்டிப்பா வர்றேன்.

பேசி முடித்ததும் காமினி கேட்டாள். நம்ம கல்யாணத்துக்கு இவர் வந்திருந்தாரா?

விக்னேஷ் அவளது கண்ணம், மூக்கு, உதடுகளில் முத்தமிட்டான். அவன் நெஞ்சில் அழுந்திய தாலிச்சரடை எடுத்துவிட்டான். அப்போது காமினி தன் மார்புகளை அசைத்து அதற்கு வழி கொடுக்க. அவளது செழித்த காம்புகள் அவன் நெஞ்சில் அங்கும் இங்குமாய் கோடுபோட்டன.

இல்லை காமி. இப்பதான் ரொம்பநாள் கழிச்சி வாட்ஸப்புல பிடிச்சேன். கொஞ்ச நாள் அவங்க அப்பாகிட்ட கோவிச்சுக்கிட்டு சின்ன சின்ன சிவில் வேலை கான்டராக்ட் பாத்துகிட்டு இருந்தானாம். இப்போ அப்பா பேச்சை கேட்டு பொறுப்பா அவர் கம்பெனியை பாத்துக்கிறானாம். இப்போ அவன் கம்பெனில நல்ல growthனு கேள்விப்பட்டேன்.

ஆள் நல்ல ஆளா?. ரொம்ப வழியற ஆளா இருந்தா நான் நோ சொல்லிடுவேன்.

சண்டே வருவான்ல. பாரு.

ம். சரி. – அவனிடமிருந்து சரிந்து படுத்து லைட்டை அணைத்தாள். அதற்குள் தலையணையை சரி செய்துகொண்டு தூங்க தயாரானான் விக்னேஷ். அவன் மிகவும் டயர்டாக இருப்பது அவன் முகத்திலேயே தெரிந்தது.

தூங்கலாமா காமினி??

ம்.

அவளைக் கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டு அவளது வாசனையை முகர்ந்தவாறே அந்த சுகந்தத்தில் தூங்கினான்.

மதியம் தூங்கியிருந்ததால் தூக்கம் வராமல் கிடந்த காமினி ஏதோ ஒரு ஆர்வத்தில் போனை எடுத்து வாட்ஸப்பில் ராஜ்ஜின் ப்ரொபைல் பிக்சரை பார்த்தாள். அழகாகவும் வசீகரமாகவும் இருந்தான்.

நல்லாத்தான் இருக்கான். என்று வாய்க்குள்ளே சொல்லிக்கொண்டாள். வரும் ஞாயிற்றுக் கிழமை அவன் அதிசயிக்கும் அளவுக்கு தான் அழகாய் இருக்கவேண்டுமே. என்ன புடவை உடுத்தலாம் என்று யோசிக்க ஆரம்பித்தாள். அப்படியே தூங்கிப்போனாள்.

விடிந்தது.

இதே சென்னை நகரத்தின் இன்னொரு அழகான வீட்டில், படுக்கையறையில்-

மெல்லிய வெளிச்சம் அந்த அறைக்குள் பரவியிருந்தது. பறவைகளின் கிறீச்ச்சொலிகள் இனிமையாய் கேட்டுக்கொண்டிருந்த. வந்தனா அயர்ந்து தூங்கிக்கொண்டிருந்தாள். அவளது ஆடைகள் அனைத்தும் கீழே சிதறிக் கிடந்தன. அவளது மெல்லிய உள்ளாடைகள் அறைக்கதவருகே சுருண்டு கிடந்தன. அவள் இடதுபக்கமாக சரிந்து படுத்திருந்தாள். அவளது மென்மையான திரண்டு கனிந்த இடது முலை படுக்கையில் படாதவாறு முனியனின் இடது உள்ளங்கை அதைத் தாங்கிப் பிடித்திருந்தது. அவனது வலது கை அவளது வலது கையோடு சேர்ந்து பொருந்தி அவள் வயிற்றை அணைத்தவாறு இருந்தது. வந்தனாவின் தந்தம் போன்ற வழ வழவென்ற வெண்மையான கால்கள் மீது தன் காலைப் போட்டுக்கொண்டு அவளை முழுவதுமாக தன் அணைப்பிற்குள் வைத்துக்கொண்டு தூங்கிக்கொண்டிருந்தான் முனியன்.

போனின் சத்தம் ஒலித்தது. வந்தனா முகத்தைச் சுழித்துக்கொண்டு லேசாக கண்ணைத் திறந்து பார்த்தாள். நன்றாக விடிந்து கிடப்பது தெரிந்தது. போன் மீண்டும் சத்தம் கொடுக்க, வந்தனா அதை லேசாக எக்கி எடுக்க முயல, முனியன் அவள் இடது முலையை அழுத்திப் அரைத்தூக்கத்தில் அழுத்திப் பிடித்தான். அது அவளை முலையை நகர்த்தாதே வந்தனா என்று சொல்வதுபோல் இருந்தது. வந்தனா மனதுக்குள் சிரித்துக்கொண்டாள். அவளது வாளிப்பான குண்டிக் கோளங்களுக்கு நடுவில் அவனது பாதி எழும்பிய கருங்கோல் உரசிக்கொண்டிருந்தது அவளுக்கு சுகமாக இருந்தது.

அப்போது அவனது பூல் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக விரைப்படைந்து அவள் குண்டிகளுக்கு நடுவில் உராய்ந்து பிளவில் முட்ட, காமினி பொங்கி வந்த வெட்கத்தோடு தனது வலது தொடையை லேசாக உயர்த்திக் கொடுக்க, முனியன் தன் பூலை அவள் குண்டிப் பிளவுக்குள் நுழைத்து அவள் புண்டையின் அடிப்பாகத்தை உரசித் தேய்க்க, அந்த சுகத்தில் வந்தனா ம்ம்ம். ஸ்ஸ்ஸ். என்று முனகினாள். லேசாக உயர்த்தியிருந்த தொடையை தளர்த்தினாள். இப்போது அவனது கடப்பாரை பூல் கொடுத்த கதகதப்பு அவளுக்கு சுகமாக இருந்தது.

முலையிலும், தன் ரகசியமான இடத்திலும் கிடைத்துக்கொண்டிருக்கும் சுகத்துக்கு எந்தப் பங்கமும் வராமல் காமினி அந்த போனை எடுத்தாள். அது மீனாட்சி. முனியனின் மனைவி.

ஹலோ. என்றாள் வந்தனா. நீண்ட நேரம் தண்ணீர் குடிக்காததால் தொண்டை வறண்டிருந்தது. அவள் கடைசியாக அதிகாலை 3 மணிக்கு குடித்தது முனியனின் சுண்ணியிலிருந்து வடிந்த நீரை.

என்னம்மா. எந்திரிச்சிட்டீங்களா. நல்லாயிருக்கீங்களா.

நல்லாயிருக்கேன் மீனாட்சி. நீ எப்படி இருக்கே?

நான் நல்லாயிருக்கேன்மா. ஆனா பயந்துகிட்டே இருந்தேன்.

ஏன்?

இல்ல. அவர் ரொம்ப முரட்டுத்தனமா பண்ணுவாரு. நீங்க பெரிய எடத்துப் பொண்ணு. உங்களால தாங்க முடிஞ்சதோ என்னவோன்னு.

காமினி சிரித்தாள். ம்ம். முரடுதான். சொல்லச் சொல்லக் கேட்கமாட்டேங்குறார். 4 மணிக்குத்தான் தூங்கவிட்டார்.

மறுமுனையில் மீனாட்சி வெட்கப்படுவது தெரிந்தது. இரண்டு நாட்களுக்கு முன்பு சுந்தர் கனடா கிளம்புவதற்கு முந்தின நாள் மீனாட்சி சுந்தருடன் படுத்தாள். அப்போது அவள் தெரிந்துகொண்டது வந்தனாவை சுந்தர் இதுவரை பொத்தினாற்போல்தான் ஓத்து இருக்கிறான் என்பது. இப்படி பேருக்கு ஓல் வாங்கி வந்திருக்கும் வந்தனா தன் கணவன் முனியனின் முரட்டு இடிகளை தாங்குவாளா என்று அப்போதே வருந்தினாள் அவள்.

நீங்க சந்தோசமா இருந்தா சரிதான்மா. அவரு எந்திரிச்சிட்டாரா?

கேட்டுக்கிட்டுதான் இருக்கார். இதோ கொடுக்கிறேன். சொல்லிக்கொண்டே போனை அவனை நோக்கி நீட்ட, அவள் உச்சந்தலையில் முகம் புதைத்திருந்த முனியன் போனை வாங்கியவாறே வந்தனாவை சரித்து அவளை குப்புறப் படுக்கப் போட்டான். அப்படிப் படுக்கப் போட்டவன் தன் பருத்து தடித்த பூலை அவள் புண்டையை நோக்கி அழுத்த, அவன் குறிப்பறிந்து வந்தனா தன் குண்டியை கொஞ்சம் தூக்கியும், தொடைகளை லேசாக விரித்தும் காட்ட, முனியன் அவள் புண்டைக்குள் தன் பூலை இறக்கிக்கொண்டே,

சொல்லு மீனாட்சி. என்றான்.

என்னங்க. அம்மாவை தூங்கவே விடலையாமே நீங்க?

இவளை தூங்க விடுறதுக்கு நான் என்ன இவன் புருஷனா? என்று கேட்டுக்கொண்டே அவள் புண்டைக்குள் ஓங்கி ஒரு குத்து குத்த, ம்ம்ம்ம். மா. ஆஆஆஆ. என்று வந்தனா கத்தி முனகினாள்.

எதிர்முனையில் மீனாட்சி சத்தம் போட்டாள். யோவ். பாத்துயா. அந்த புள்ளைய கொஞ்சம் மெதுவா பண்ணு

ம்ஹூம். இவளை மாதிரி உத்தம பத்தினிகள் எவ கிடைச்சாலும் நான் இப்படித்தான் குத்துவேன்.

இவங்களை விட உனக்கு வேற யாரு கிடைக்கப் போறா?

கண்டிப்பா ஒருத்தி கிடைப்பா.

இங்கே –

காமினி நல்ல டார்க் ப்ளூ ஸாரி ஒன்றை எடுத்துக் கட்டிக்கொண்டாள். அந்தப் புடவையின் இளம் கோல்டன் கலர் பார்டர் அவளுக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது. லோஹிப் கட்டும்போது கொசுவத்தை சொருகியபிறகு அந்த பார்டர் ” V ” ஷேப்பில் அழகாகத் தெரியும். தொப்புளை மூடிக்கொண்டால் அந்த V யில் பாதி மறைந்து ஒரு கோடு மட்டும் இடுப்பில் சரிவாகத் தெரியும். அந்த சரிவு அவள் லோஹிப் கட்டியிருக்கிறாள் என்பதை உறுதிப்படுத்துவதோடு அவளது இடுப்பை மீண்டும் மீண்டும் பார்க்கத் தூண்டும். சிம்பிளாக தன்னை அலங்கரித்துக்கொண்டாள்.

ராஜ் வந்துவிட்டான். காலிங் பெல் சத்தம் கேட்டது. அவன் தன்னை ஒழுக்கக்கேடாக பார்க்கக்கூடாது என்றும் நினைத்தாள். தன்னை வியந்து பார்க்கவேண்டும் என்றும் நினைத்தாள்.

விக்னேஷ் போய் கதவை திறக்க. இவள் அவனுக்குப் பின்னால் சற்று இடைவெளி விட்டு நின்றாள். புடவையை ஒன் ப்ளீட் விட்டிருந்தாள். முன்னால் முலைகள் ரெண்டும் தூக்கிக்கொண்டு அப்பட்டமாய் தெரிந்தன.

ராஜ் உள்ளே நுழைந்தான். வா ராஜ். வாங்க Mr. Raj. – இருவரும் மாறி மாறி வரவேற்றனர். ராஜ் முகமலர்ச்சியோடு, ஹாய் Ms. Kamini என்று கைகுலுக்கினான். நண்பர்கள் இருவரும் பேசிக்கொண்டே சோபாவில் உட்கார, அவள் கிட்சன் சென்று தண்ணீர் கொண்டுவந்தாள். ராஜ் அவளை பார்க்காமலே தண்ணீரை வாங்கி குடித்தான். இவள் அவர்களுக்கு எதிரே சோபாவில் உட்கார்ந்தாள். ராஜ்ஜை நோட்டமிட்டாள்.

போனில் பார்த்ததுபோலவே வசீகரமாக இருந்தான். மாநிறம். நல்ல உயரம். அவள் எதிர்பார்க்காத விதமாக, நல்ல உடல்கட்டு. அவனது திரண்ட தோள்களும் புஜங்களும், முறுக்கேறியிருந்த கைகளும் மணிக்கட்டும் அவன் ஜிம்முக்கு போகக்கூடியவன் என்பதை அவளுக்கு சொல்லின. அவனது கம்பீரம் அவளை ஈர்த்தது.

இவள் இப்படி நினைத்துக்கொண்டிருக்கும்போது ராஜ் அவளிடம் திரும்பி, ஸாரி மிஸ் காமினி. உங்க கல்யாணத்துக்கு நான் வர முடியல. அப்போ நாங்க காண்டாக்ட்ல இல்ல. என்றான் மன்னிப்பு கேட்கும் தோரணையில்.

ச்சே. சே. அதனால் என்ன? நீங்க இப்ப எங்க வீட்டுக்கு வந்ததே சந்தோஷம். அதுவும் ஞாயிற்றுக்கிழமை. ரெஸ்ட் எடுக்க விடாம இங்க வரவச்சிட்டோம்.

நோ. நோ. ஐ ஆம் வெரி ஹேப்பி டு மீட் யு போத்.

மூவரும் புன்முறுவலோடு பேசிக்கொண்டார்கள். ராஜ் தன்னை கண்டுகொண்டதாகவே அவளுக்குத் தெரியவில்லை. இவன் வழிகிற பேர்வழி இல்லை. டீசண்டானவன்தான் என்ற நிம்மதி வந்தது.

சரி. சாப்பிடலாமா. காமினி நல்லா சமைப்பா. – என்றான் விக்னேஷ்

அடடா. அப்போ ஒரே நாளில் எனக்கு தொப்பை விழுந்துவிடுமா?? என்று பயந்ததுபோல் நடித்தான் ராஜ்.

அவர் சும்மா சொல்றார். நான் நார்மலாத்தான் சமைப்பேன். நீங்க ரொம்ப எக்ஸ்பெக்ட் பண்ணாதீங்க.

சீக்கிரமே மூவரும் சகஜமாக பேச ஆரம்பித்தார்கள். பேச்சுவாக்கில் வய்ப் என்ன பண்றங்க. கிட்ஸ் இருக்காங்களா என்று காமினி கேட்க, ஐயோ. எனக்கு இன்னும் கல்யாணம் ஆகல. அதுக்கு இன்னும் நாளிருக்கு. என்றான். அப்பாவுடைய பிஸினஸ் கொஞ்சம் லேட்டாதான் கவனிக்க ஆரம்பிச்சேன். அதனால இப்போ பயங்கர பிஸி. கன்ஸ்ட்ரக்ஷனுக்கு தேவையான மெட்டீரியல்ஸ் சப்ளை பண்றோம். சைட் ஆபிஸ் சிப்காட்ல இருக்கு. ஹெட் ஆபிஸ் வட பழனில. நான் நம்ம காமினிக்கு ஹெட் ஆபிஸ்லதான் கேட்டிருக்கேன். இன்ஜினியரிங் முடிச்சிருக்கிறதால முக்கியமான பொறுப்பு கொடுக்கணும்னு அப்பாகிட்ட சொல்லியிருக்கேன். சைட் ஆபிஸ் ரெக்ரூட்மென்ட் என் கண்ட்ரோல்ல இருக்கு.

அவன் இப்போது மிஸ். காமினி என்று சொல்லாமல் சகஜமாக நம்ம காமினி என்றது அவளுக்குப் பிடித்தது.

சாப்பிட ஆரம்பித்தார்கள். காமினி பார்த்துப் பார்த்து பரிமாறினாள். இப்போது புடவையை ஒன் ப்ளீட் விடாமல் முந்தானையில் மடிப்புகளால் தன் கொழுத்த மார்புகளை மூடி முந்தானை முனையை இடுப்பில் கொண்டு வந்து சொருகியிருந்தாள். சாப்பிட்டு முடித்ததும் முதலில் விக்னேஷ் எழுந்து சென்று கை கழுவினான். அப்போது பிளேட்டை எடுத்துக்கொண்டுவந்து சிங்கில் போட்டுவிட்டு திரும்பிய காமினியின் முந்தானையை இழுத்து அதில் விக்னேஷ் தன் கையை துடைக்க, அவனுக்குப் பின்னால் கை கழுவ வந்த ராஜ் இவளை பார்த்துத் தடுமாற, அவன் கண்கள் நிலைகுத்திய இடம் பார்த்து காமினி குனிய, அங்கே அவளது அழகான வட்ட வடிவ குழிந்த தொப்புள் திறந்து கிடந்தது.

காமினி சட்டென்று தன் தொப்புளை இழுத்து மூடினாள். ராஜ் அவளை தாண்டிப் போனதும் விக்னேஷைப் பார்த்து முறைத்தாள். எந்த நேரத்துல முந்தானைல கை துடைக்கணும்னு தெரியாதா உனக்கு?? ச்சே. என்று முணுமுணுத்தாள்.