சின்ன பையனா இருந்தாலும் அவனும் ஆம்பள

Posted on

என் பெயர் குமார். நான் பொள்ளாச்சி பக்கம் உள்ள ஒரு சிறிய கிராமத்தை சேர்ந்தவன்.
என் அம்மாவின் உறவினர் ஒருவருக்கும் எனக்கும் இடையே மலர்ந்த உறவை பற்றி வாசகர்களிடம் பகிர்ந்து கொள்ளும் முயற்சி இது. இத்தளத்தில் எனது முதல் பதிவு இது.

என்னுடைய அம்மா வகையில் எங்களுக்கு உறவினர்கள் அதிகம். என்னுடைய ஊரில் இருந்து 10 நிமிட பயண தூரத்தில்தான் எனது அம்மாவின் கிராமம் இருக்கிறது. உறவினர் அனைவரின் வீடுகளும் அருகருகே இருந்ததால் எப்பொழுது அங்கு சென்றாலும் திருவிழா காலம் போல் மகிழ்ச்சி போங்க சுற்றி வருவேன். அனைவர் வீடுகளிலும் நான் செல்ல பிள்ளை தான்.

குறிப்பாக அம்மாவின் சித்தப்பா பையன் ஒருவரின் வீட்டில் எனக்கு உரிமை அதிகம். மாமாவுக்கும் அத்தைக்கும் குழந்தைகள் இல்லை. மாமா விவசாயம் செய்து வருகிறார். அத்தை வீட்டிலேயே தையல் கடை வைத்து இருந்தார்கள். நான் எப்பொழுது சென்றாலும் அதிக நேரம் செலவிடுவது அங்குதான். அத்தை குழந்தை இல்லாத காரணத்தாலும் நான் அவர்களிடம் மிக உரிமையாக பழகியதாலும் என் மீது அதிக பாசமாக இருப்பார்கள்.

கிராமத்து வீடான அங்கு குளியல் அறை மற்றும் கழிப்பறை எதுவும் கிடையாது. வீட்டின் கொல்லை புறத்தில் ஓலை வைத்து கட்டிய, குளிக்கும் இடம் மட்டுமே உண்டு. அதே இடத்தில் ஒரு ஓரமாக ஒரு இடத்தை ஒதுக்கி, அங்கு ஒண்ணுக்கு இருக்க மட்டும் பயன் படுத்துவார்கள்.

சிறிய வயதில் இருந்து நான் அங்கு இருக்கும்போது அங்குதான் குளிப்பேன். காலைக் கடன் கழிக்க ஊருக்கு வெளியே இருந்த பள்ளம் ஒன்று பயன்பட்டது. ஒதுக்குப் புறமான ஓடை அது என்பதால் பெண்கள் பெரும்பாலும் எப்பொழுது வேண்டுமானாலும் அங்கு சென்று வருவார்கள். சிறு வயதில் அத்தை காலைக் கடன் கழிக்க செல்லும்போது, துணைக்கு செல்வது நான்தான்.

எப்பொழுதும், காலை 10 மணிக்கு மேல் எல்லா வேலைகளையும் முடித்துக்கொண்டு என்னை கூட்டி செல்வார்கள். பெரும்பாலும் நான் காலை எழுந்தவுடன் அந்த வேலையை முடித்து விடுவதால் அங்கு சென்று அவர்கள் முடித்துவிட்டு வரும் வரை சும்மா உட்கார்ந்து இருப்பேன். அத்தை கொஞ்சம் மறைவாக சென்று கழித்துவிட்டு வருவார்கள்.

வந்தவுடன், குளிக்கும் இடத்திற்கு சென்று, கழுவி விட்டு, அப்படியே குளித்து விடுவார்கள். சில நேரத்தில் அவர்கள் குளிக்கும்போது மறந்து விட்டு செல்லும் சோப்பு, துண்டு, பாவாடை போன்றவற்றை நான்தான் எடுத்து கொண்டு போய் கொடுப்பேன். நிறைய முறை அப்படி செல்லும்போது முழு அம்மணமாக அவர்களை பார்த்து இருக்கிறேன். சொல்ல தெரியாத ஒரு சந்தோச உணர்வு அப்பொழுது எழும். அதையே போல என்னை குளிப்பாட்டுவதும் அவர்கள்தான்.

10 வயது வரை அம்மணமாக மட்டுமே என்னை குளிக்க விடுவார்கள். உடம்பு முழுவது சோப்பு போட்டுவிட்டு, காலுக்கு நடுவே மட்டும் கொஞ்சம் அழுத்தி தேய்த்து விடுவார்கள். என்ன உணர்வு என்று புரிய விட்டாலும் அப்பொழுது என் இளைய சுன்னி விறைத்துக்கொள்ளும். சில நேரத்தில் அதைப் பார்த்து அத்தைக்கு சிரிப்பு வரும்.செல்லமாக அதற்கு சில அடியும் விழும்.

அரிதான சில நேரங்களில் சிறிய முத்தமும் கிடைக்கும். எது எப்படி இருந்தாலும், பதின் வயதின் தொடக்கத்திலேயே நான் அவர்களுடைய அருகாமையை எதிர் பார்த்து காத்திருக்க ஆரம்பித்தேன். விடுமுறை நாளில் என் அத்தை வீடுதான் எனது விருப்பமான இடமாக மாறியது.

ஆனால் அதற்கும் ஒரு இடையூறு என் பாட்டி வடிவில் வந்தது. ஒரு நாள் அத்தை என்னை குளிப்பாட்டும் போது என் பாட்டி அங்கு வந்துவிட்டார்கள். வந்த பாட்டி, வீட்டிற்கு பின்னால் வர, அத்தை என்னை அம்மண கோலத்தில் குளிப்பாட்டிக்கொண்டு இருந்ததை கண்டார்கள்.

அதை என் சுண்ணியை உருவி விடுவதையும் ஆடு விறைத்து நிற்பதையும் பார்த்த பாட்டி, “என்ன சாரதா இது? சின்ன பையனா இருந்தாலும் அவனும் ஆம்பள பையன். கொஞ்சம் பார்த்து நடந்துக்க சாரதா. இனி இவன இப்படி அம்மணமா குளிக்க வெக்காத” என பேசிவிட்டு செல்ல, நொந்து போய்விட்டார் என் அத்தை. அதோடு என் சந்தோச சாளரமும் தற்காலிகமாக அடைபட்டது.

ஆனாலும் நான் அத்தை வீட்டிற்கு செல்வதை நிறுத்தவில்லை. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அவர்களின் நட்பும் இறுகியது. அத்தைக்கு குழந்தை இல்லாததால் என்னை மகன் போல் எண்ணி என் மீது பாசம் வைக்கிறாள் என்று என் பெற்றோரும் என்னை அங்கு அனுப்ப தயங்கவில்லை. இடையில் பழைய நிகழ்வுகள் எதுவும் எனக்கு வாய்க்கவில்லை.

கிராமமாக இருந்தாலும், எனது தந்தை கொஞ்சம் வசதியாக இருந்ததால் என் வீட்டில் டாய்லெட் வசதி இருந்தது. ஒரு குறிப்பிட்ட வயதிற்கு பிறகு திறந்த வெளியில் ஆய் இருப்பது எனக்கு மிகவும் கூச்சத்தைத் தர, என் அம்மா ஊருக்கு போவது இந்த விஷயத்தில் கொஞ்சம் சங்கடத்தை உண்டாக்கியது. அத்தையும் முன்பு போல் எதையும் காட்டுவதில்லை என்பதால் எனக்கும் அங்கு செல்லும் ஆர்வம் கொஞ்சம் குறைந்தது.

இந்த நேரத்தில் எதிர்பாராத விதமாக என் அன்னை தவறிவிட்டார். என் வாழ்வில் மிகப்பெரும் இடியாக இது அமைய, நான் மிகவும் சோர்ந்துவிட்டேன். வழக்கம் போல் என் அன்னையின் உறவுகள் என்னை தேற்றி படிப்பில் என் கவனத்தை திசை திருப்ப முயன்றார்கள். என் அத்தையின் பங்கு இதில் எப்படி இருக்கும் என்பது உங்களுக்கே புரிந்து இருக்கும்.

இன்னொரு பெரிய இடியாக என் தந்தை, என் தோட்டத்தில் வேலை செய்யும் பெண் ஒருத்தியை இரண்டாம் திருமணம் செய்து கொண்டார். 18 வயதில் ஒரு ஆண் மகனுக்கு இது எவ்வளவு பெரிய அவமானமாக இருக்கும் என்பது எனக்கு மட்டுமே புரியும். நண்பர்கள் கூட கேலி செய்ய, நான் என் வீட்டில் இருக்க முடியாது என்று தாத்தா வீட்டிற்கு கிளம்பினேன். +1 அங்கு பக்கத்தில் உள்ள ஒரு பள்ளியில் சேர்ந்து கொன்டேன். பள்ளி விட்டு வந்தால் என் பெரும்பாலான நேரம் நான் இருந்தது அதை வீட்டில் தான்.

எனக்கு பெரும் பிரச்னையாக இருந்தது டாய்லெட் இல்லாதது தான். இதற்காகவே காலை 5 மணிக்கெல்லாம் எழுந்து பள்ளத்திற்கு போயிவிடுவேன். ஒரு நாள் அப்படி போகும்போது பள்ளத்தில் ஒரு பாம்பை மிதித்து விட, 5 மணிக்கு போவதும் நின்று போனது. நிறைய நாட்கள் கழிக்காமலே இருக்க, ஒரு சனியன்று சரியான தலைவலி ஆரம்பித்தது. வாய் துர்நாற்றமும் அதிகமாக எனக்கு என்ன கவலை அதிகம் ஆனது. அன்று விடுமுறை என்பதால், அத்தை வீட்டிற்கு போனேன்.

தலை வலிக்கிறது என அத்தையிடம் சொல்லி மருந்து கேட்டேன். அத்தை ஓரளவு என் பிரச்சினையை ஊகித்து இருக்க, என்னை கேள்வி கேட்டு நச்சரிக்க ஆரம்பித்தார்கள். வேறு வழி இன்றி என் பிரச்சினையை அத்தையிடம் சொல்ல, அத்தை என்னை திட்ட ஆரம்பித்தார்கள். இப்படி இருப்பது எவ்வளவு பெரிய நோய்களை உருவாக்கும் என பெரிய அட்வைஸ்….

கடைசியில் நீ என்கூட வா… இப்பவே உட்கார்ந்து ஒழுங்கா பாத்ரூம் போகணும். கெளம்பு . அப்டின்னு கிளப்பி விட்டா….