சூப்பர்டா கண்ணா!

வழக்கம்போல ராணி க்ளப்பில் தோழிகளோடு கூத்தடித்துவிட்டு, வழக்கத்திற்க்கு மாறாக வீட்டுக்கு சீக்கிரமே கிளம்பினாள்.

“அக்கா!! ராணிக்கா, என்னக்கா இன்னைக்கு இவ்வளவு சீக்கிரமா வீட்டுக்கு கிளம்பிட்டீங்க?”

தினமும் க்ளப்பில் ராணிக்கு மசாஜ் செய்துவிடும் சிவா கேட்டான்.

“டேய் சிவா, இன்னைக்கு ராஜா (ராணியின் மகன்) முதல் நாள் காலேஜுக்கு போயிருக்கான் இல்லையா?!! அதான் அவன் வீட்டுக்கு வர்றதுக்கு முன்னாடி நான் போகனும்”

“அப்ப இன்னைக்கு மசாஜ் வேண்டாமாக்கா??”

“இன்னைக்கு வேண்டாம்டா, உன் கைவண்ணத்தை நாளைக்கு காட்டு”

மசாஜ் வேண்டாம் என்று சொன்னாலும், சிவா கையில் காசை திணித்தாள்.

“மசாஜ்தான் பண்ணல்லியே, அப்பறம் எதுக்குக்கா காசு?”

“சும்மா வச்சுக்கோடா.. என்னை இன்னைக்கு பண்ணாலன்னாலும் நாளைக்கு பண்ணதான போற.”
கிளர்ச்சியாக பேசிவிட்டு சென்று மறைந்தாள் ராணி.

ராணியின் பொசு பொசு முலைகளும் கொழு கொழு குண்டிகளும் குழுங்க குழுங்க அதை ரசித்துவிட்டு, அவள் சென்றதும் தன் வேலையை கவனிக்க சென்றுவிட்டான் சிவா.

ராணி வேக வேகமாக வீடு வந்து சேர்ந்தாள்.

அவசர அவசரமாக கிச்சனுக்குள் சென்று மகனுக்கு பிடித்த பலகாரங்களை செய்து அதை அழகாக தட்டில் போட்டு மூடி வைத்துவிட்டு கடிகாரத்தில் மணியை பார்த்தாள். நேரம் ஆகியிருந்தது. ஏன் இன்னும் ராஜா வரவில்லை என்று நினைக்கும் போதே மகனின் அறையில் எதோ சத்தம் கேட்டது.

“கிச்சனில் சமைத்துக் கொண்டிருக்கும் போது ராஜா வந்துவிட்டானா? இல்லை வேற எதும் சத்தமா?”, ராணி தனக்குள் பேசிக் கொண்டே அவன் அறைக்கு சென்று கதவை திறந்தாள்.

அங்கே ராஜா கையில் கத்தியை வைத்து தன் கையை அறுத்துக் கொள்ள முயற்சி பண்ணிக் கொண்ட்டிருந்தான்.
ராணிக்கு நெஞ்சே வெடித்துவிடும் போல் இருந்தது.

“டேய் ராஜா!!!!! என்னடா பண்ணிட்டு இருக்க?? என்னடா கண்ணா ஆச்சு??”, கண்களில் தாரை தாரையாக கண்ணீர் ஊத்த மகனின் கையில் இருந்த கத்தியை தட்டிவிட்டு அவனை கட்டிப் பிடித்து அழுதாள்.

கூடவே ராஜாவும் அழுதான்.

மகனின் அழுகையை நிறுத்தி அவனை கட்டிலில் அமரவைத்தாள் ராணி. அவளும் பக்கத்தில் அமர்ந்து அவன் முதுகை தடவி விட்டுக் கொண்டே பேசினாள்.

“டேய் கண்ணா, உனக்கு அம்மா என்னடா குறை வச்சுருக்கேன்??; ஏன்டா இப்படி பண்ண பார்த்தே??”

ராஜா பதில் ஏதும் பேசவில்லை.

“உனக்கு படிக்க புடிக்கலையா? காலேஜ் போயிட்டு சந்தோசமா வருவேன்னு நான் உனக்கு புடிச்சதெல்லாம் சமைச்சு வெச்சேன், நீ என்னடான்னா இப்படி பண்ணிட்டு இருக்கே?”

ராஜா மௌனம் கலையாமல் சிலை போல அமர்ந்திருந்தான்.

“உங்கப்பா கேட்டா நான் என்னடா சொல்றது?, இது தெரிஞ்சா அவர் என்னடா நினைப்பாரு?, கொஞ்சமாவது யோசிச்சியாடா கண்ணா?”

இப்போது ராஜாவின் கண்கள் மீண்டும் கலங்கின.

“ராஜா ஏன்டா அழுவுறே? என்ன ஆச்சு அம்மாகிட்ட சொல்லுடா கண்ணா”, ராணி அவனை தடவிக் கொடுத்து பாசமாக கேட்டாள்.

“இல்லம்மா நான் வாழவே தகுதி இல்லாதவன், இனிமே நான் உயிரோட இருக்க கூடாது, நான் சாவுறதுதான் சரி.”

“டேய் என்னடா இப்படியெல்லாம் பேசுறே?? எனக்கு பயமா இருக்குடா ராஜா, நான் உங்கப்பாவுக்கு போன் பண்ணி உடனே வீட்டுக்கு கிளம்பி வர சொல்ல போறேன்”, ராணி எழுந்து தன் போனை எடுக்க போனாள்.

“அம்மா ப்ளீஸ் மா!!! ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்ஸ் அப்பா கிட்ட சொல்லாதிங்கம்மா இந்த அவமானத்தை அவர் கிட்ட சொன்னா அவரே என்னை கொன்னுடுவாரும்மா”, ராஜாவின் கண்களில் ஒரு மரண பயம் இருந்தது.

ஏதோ நடக்கக் கூடாதது நடந்திருக்க வேண்டும், மகனுக்கு என்னவோ ஆகியிருக்கிறது, அவன் மனதளவில் பாதிக்கப் பட்டிருக்கிறான் என்பதை புரிந்து கொண்டாள் ராணி.

ராணி மீண்டும் வந்து ராஜா பக்கத்தில் அமர்ந்தாள்.

“சொல்லுடா கண்ணா, என்னாச்சு?”, மிகவும் அமைதியாக நிதானமாக கேட்டாள்.

அம்மாவின் பாசம் பொங்கும் முகத்தை பார்த்த ராஜா, ஒரு கணம் யோசித்துவிட்டு சொல்ல ஆரம்பித்தான்.

“அம்மா நான் இன்னைக்கு காலேஜ் போனேனா?!!”

“சரி”, ராணி ராஜாவை பார்த்து தலையாட்டிக் கொண்டே கேட்டாள்.

“அங்க சீனியர்ஸ் எல்லாம் ராகிங் பண்ணாங்க”

“சரி”

“அதுல என்னை ரொம்ப அவமானப் படுத்திட்டாங்கம்மா, அதான் நான் இப்படி பண்ணிக்கிட்டேன்”, ராஜா மீண்டும் கண்களில் கண்ணீர் ததும்ப சொன்னான்.

“ச்ச்சே!!! இவ்வளவு தானா??!! இதுக்கு போயாடா நீ இப்படி அசம்பாவிதம் பண்ண இருந்த? நாளைக்கு நான் உங்க காலேஜுக்கு வரேன்டா, எவன் எவனெல்லாம் உன்னை ராகிங் பண்ணினான்னு சொல்லு, நாக்கை புடுங்கிக்கற மாதிரி கேட்டுட்டு வரேன்; அதுக்கப்பறம் உன்னை ஒன்னும் பண்ண மாட்டானுங்க.”

“அவனுங்க இல்லம்மா!!”, ராஜா கூனிக் குறுகி அம்மாவுக்கு கேட்காத மாதிரி சொன்னான்.

“என்னடா கண்ணா?”, ராணி திருப்பி கேட்டாள்.

“அவனுங்க இல்லம்மா”.

“பின்னே??”, ராணி புருவத்தை உயர்த்தி கேட்டாள்.

“அவளுங்கம்மா, சீனியர் பொண்ணுங்கம்மா!!”

பொம்பளைப் பிள்ளைங்க ராகிங் பண்ணாங்கன்னு கேட்டதும் ராணி குபீர் என்று சிரித்தாள்.

அம்மாவே அவனை கேலியாக பார்த்து சிரிக்கிறாள் என்று ராஜா மீண்டும் அழுக ஆரம்பித்தான்.

“ஏன்டா?? ஏன்டா இப்ப அழுவுற?? எதோ சீனியர் பொண்ணுங்க விளையாட்ட செஞ்சுருப்பாங்க!! விடுடா கண்ணா”, என்றாள்.

“அவங்க என்னை என்ன செஞ்சாங்கன்னு தெரிஞ்சா நீங்க இப்படி சிரிக்கமாட்டீங்க”

“கண்ணா, அம்மா உன்னை கேலி பண்ணி சிரிக்கலைடா, போயும் போயும் என் சிங்க குட்டி இப்படி பொம்பளை புள்ளைங்க கேலி பண்ணதுக்கு அழுவுறானேன்னுதான் சிரிக்கிறேன்; சரி சொல்லு என் செல்ல மகனை அப்படி என்னதான் பண்ணாலுங்க?”

“வேண்டாம்மா எனக்கு அசிங்கமா இருக்கு, ப்ளீஸ்”, ராஜா குனிந்த தலை நிமிராமலேயே பேசினான்.

“சொல்லுடா கண்ணா அம்மா உனக்கு ஹெல்ப் பண்றேன்”, என்றாள் ராணி.

“சத்தியமா?”, முகத்தை அப்பாவி தனமாய் வைத்துக் கொண்டு கேட்டான் ராஜா.

“சத்தியமாடா ராஜா கண்ணா”, ராணி மகனின் தலையில் கைவைத்து சொன்னாள்.

“என்னை என்ன பண்ணாங்கன்னு சொன்னா அதை அப்பாகிட்ட கூட சொல்லக் கூடாது, ஓகே?”, ராஜா கேட்டான்.

“சரி, சத்தியமா சொல்ல மாட்டேன்!!”, தீர்க்கமாய் சொன்னாள் ராணியம்மா.

“அந்த சீனியர் பொண்ணுங்க எல்லாரும் என்னை ட்ரஸ்சை கலட்டிவிட்டுட்டு”, சொல்வதை நிறுத்திவிட்டு நிமிர்ந்து பார்த்தான் ராஜா.

ராணிக்கு நெஞ்சு படபடத்தது.

“ம்ம், சொல்லுடா!! கலட்டிவிட்டுட்டு??”, கொஞ்சம் அதட்டும் தொனியில் கேட்டாள் அம்மா ராணி.

“கலட்டிவிட்டுட்டு கையடிக்க சொன்னாங்கம்மா!!”, வேகமாக சொல்லிவிட்டு தலையை கீழே தொங்கபோட்டுக் கொண்டான் ராஜா.

“கருமம் கருமம்!!! இப்படியெல்லாமா பண்ணுவாளுங்க காலேஜ்ல!! சரி மேல சொல்லு.”

“என்னால பண்ண முடியலை, நான் ரொம்ப நேரமா சும்மாவே நின்னுட்டிருந்தேன், அவங்க எல்லாரும் என்ன பார்த்து சிரிச்சாங்க.”

“ஏன் சிரிச்சாங்க?!! நீ பண்ண மாட்டேன்னு சொல்லிட்டியா?”

“இல்லைம்மா!!! என்னால பண்ண முடியலை; இங்க பாருங்கடி இவனுக்கு இவ்வளவு பெருசா தொங்குது ஆனா எந்திரிக்க மாட்டேங்குதுன்னு சொல்லி கேலி பண்ணி எல்லாரும் சுத்தி நின்னு சிரிச்சாங்கம்மா”

மகனுக்கு எவ்வளவு பெருசா தொங்கிருக்கும்னு நினைத்து பார்த்த ராணிக்கு கீழே லேசாக ஊறல் எடுத்தது.

ராணிக்கு இப்போது மகனின் பிரச்சினை புரிந்தது. மகனுக்கு ஆண்மை எந்திரிக்கவில்லை என்பது எவ்வளவு அவமானமாக இருந்திருக்கும் என்று தாய்க்கு புரிந்தது.

ராணிக்கு இது பற்றி மேலும் பேச கொஞ்சம் தயக்கம் இருந்தாலும் மகனின் பிரச்சினையை தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற ஆர்வமும் கடமையும் அவளுக்கு இருந்தது.

“சரி, இதெல்லாம் ஒரு விஷமாடா கண்ணா!! இதுக்கு போயா இப்படி பண்ணிக்குவாங்க??”, அம்மா நிதானமான குரலில் பேசினாள்.

“இல்லைம்மா, நாளைக்கு போனா மறுபடியும் என்னை பண்ண சொல்லுவாங்க, என்னால முடியாது, எல்லாரும் கேலி பண்ணுவாங்க, அதான் பயந்துட்டேன்மா”, குழந்தைதனமாக சொன்னான் ராஜா.

“சரி, நீ இதுக்கு முன்னால அந்த மாதிரி பண்ணதே இல்லையா”, குரல் கம்மலாக அம்மா மகனின் பக்கத்தில் அமர்ந்து மெதுவாக கேட்டாள்.

ராஜா பேசாமல் இருந்தான்.

“கண்ணா, இந்த வயசுல உனக்கு இந்த மாதிரி பிரச்சினை இருந்தா, அது பின்னால உனக்கு கல்யாண வாழ்கையை பாதிக்கும்டா!! அதுக்குதான் அம்மா கேக்குறேன், பயப்படாம சொல்லு.”

“இல்லம்மா!! இது பத்தி நான் பேச விரும்பலை; சொன்னா நீங்களே என்னை கொன்னு போட்டுருவீங்க”.

மகன் எதையோ மறைக்கிறான் என்பதை புரிந்துகொண்டாள் ராணி.

“கண்ணா, அம்மா கிட்ட நீ எதையோ மறைக்கிற!! உனக்கு அது எப்பவுமே எந்திரிக்காதா??”

“எந்திரிக்கும்மா!!”, வாய்க்குள்ளேயே சொன்னான் ராஜா.

“அப்பறம் ஏன் உனக்கு காலேஜுல மட்டும் எந்திரிக்கலை?? பயந்துட்டியா??”

“பயமெல்லாம் கிடையாதும்மா, அங்க இருந்த பொண்ணுங்கல்ல ஒரு பொண்ணு ட்ரஸ்சையெல்லாம் கலட்டிட்டு என் உடம்பை பார்த்துகிட்டே கையடிடான்னு சொன்னாம்மா!! அவளை பார்த்து எனக்கு ஒன்னுமே தோனலைம்மா!”

“ஏன்டா உனக்கு அந்த பொண்ணை புடிக்கலையா?? வேற எதாவது உனக்கு பிடிச்ச மாதிரி பொண்ணை பார்த்துகிட்டே செஞ்சிருக்க வேண்டியதுதானே??”

“எனக்கு பொண்ணுங்களையே புடிக்காதும்மா”, என்றான் ராஜா.

ராணிக்கு தூக்கிவாரிப் போட்டது.

“டேய் என்னடா சொல்ற?? அப்பறம் இதுக்கு முன்னாடி செஞ்சுருக்கேன்னு சொன்னியே அப்ப என்னத்தை நினைச்சுட்டே செஞ்சடா??”, பதட்டத்தில் வெக்கம் பார்க்காமல் கேட்டே விட்டாள்.

“நீங்க நினைக்கிற மாதிரியெல்லாம் இல்லைம்மா, எனக்கு கொஞ்சம் பெரிய பொண்ணுங்களைத்தான் புடிக்கும்மா!”

ராணிக்கு இப்போதுதான் போன உயிர் திரும்பி வந்தது, ஆனால் கூடவே மகனின் ரசனை என்னவென்று தெரிந்து கொள்ளும் ஆர்வமும் வந்தது.

சங்கடமே படாமல் நேரடியாகவே கேட்டாள் ராணி.

“உனக்கு எந்த மாதிரி பொண்ணுங்க புடிக்கும்?”

“கொஞ்சம் பெரிய பொண்ணுங்கம்மா”

“அதான்டா கண்ணா எந்த மாதிரி?, உன் மாமா பொண்ணு இருக்காளே அந்த மாதிரியா?”

“அம்மா அவங்களாம் காலேஜ்தான்மா படிக்கிறாங்க.”

“அப்பறம்?? உங்கக்கா ஃப்ரெண்டு ஒருத்தி நம்ம வீட்டுக்கு வருவாளே?? அவளை மாதிரியா?”

“இல்லம்மா, அவங்களுக்கெல்லாம் இப்பதான்மா கல்யாணமே ஆயிருக்கு.”

“டேய் என்னை குழப்பாதடா, பின்ன என்ன மாதிரிடா கண்ணா உனக்கு புடிக்கும்?”

“மாலதி ஆண்டி மாதிரிம்மா”

“மாலதியா!! டேய் அவளுக்கு என் வயசுடா.. உன் வயசுல அவளுக்கு பையன் இருக்கான்.. அவன் கூட உனக்கு ஃப்ரெண்டுதானே?”

“ஆமாம்மா!!!”, ராஜா பயப்படாமலேயே சொன்னான்.

ராணிக்கு கொஞ்சம் கூச்சமாகவே இருந்தது. தன் வயதுக்காரி ஒருத்தியை நினைத்துக் கொண்டா மகன் சுன்னியை ஆட்டுவான்?? என்கிற எண்ணமே அவளுக்கு உடம்பெல்லாம் சிலிர்த்தது.

இன்னும் ஒரு படி மேலே போய் ராணி இன்னோரு கேள்வி கேட்டாள்.

“அப்ப நீ எப்பவும் மாலதியை நினைச்சுதான் செய்வியாடா??”

“இல்லம்மா!!”

ராணிக்கு இன்னும் ஆர்வம் கூடியது.

“அப்பறம் யாருடா உன் கனவுக்கன்னி??”

ராஜா நிமிர்ந்து பார்த்தான்.

“சொல்லுடா கண்ணா”, என்றாள் ராணி.

ராணியின் முகமெல்லாம் வியர்த்திருந்தது.

கொஞ்சம் தயங்கிய ராஜா, “நீங்கதான்மா!!!”, என்றான்.

ராணி ஒரு கணம் உறைந்தாள். அவளுக்கு என்ன சொல்வதென்றே தெரியவில்லை. மகனையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
ராஜாவுக்கு கொஞ்சம் பயம் வந்தது.

கொஞ்ச நேரம் பேசாமல் இருந்த ராணி, நிமிர்ந்து மகனை பார்த்தாள்.

“சரி, இப்ப என் முன்னாடி நீ செஞ்சு காட்டு”

“அம்மா!!! என்னம்மா சொல்றீங்க??”, ராஜா பதறினான்.

“ம்ம், மச மசன்னு நிக்காத என் முன்னாடி நீ பண்ணிக்காட்டு, வேணுமின்னா என்னை பாத்திக்கிட்டே கூட பண்ணு”, என்றாள்.

“அம்மா அதெல்லாம் வேண்டாம்மா!!”

ராஜா பயத்தில் இருக்கிறான் என்பது அவன் முகத்திலேயே தெரிந்தது.

“என் முன்னாடி பண்றதுக்கு இப்படி பயந்தா?? நாளைக்கு மறுபடியும் காலேஜ்ல போயி அசிங்க படுவியா?? பண்ணுடா!!”, ராணி அதட்டலாக சொன்னாள்.

ராஜாவுக்கு வேறு வழியில்லை என்பது புரிந்தது.

பயந்து கொண்டே தன் பேண்ட் ஜிப்பை திறந்து தன் சுன்னியை எடுத்து வெளியே விட்டான். அது ஒரு அடி நீளத்திற்க்கு தொங்கியது.

ராணியின் கண்கள் விரிந்தன. “அம்மாடீ!!!!”, என்று தன்னையும் அறியாமல் வாய்விட்டே சொன்னாள்.

“அம்மா, எனக்கு கூச்சமா இருக்கும்மா”, ராஜா தலையை தொங்க போட்டுக் கொண்டு சொன்னான்.

“என்னை நினைச்சுச் தானே பண்ணுவேன்னு சொன்ன.. அதான் நான் உன் முன்னாடியே நிக்கிறேனே, அப்பறம் என்ன?? ஆகட்டும்”, அம்மா கண்டிப்பான குரலில் சொன்னாள்.

ஒரு நாற்காளியை எடுத்து மகன் முன்னால் போட்டு அமர்ந்தாள் ராணி.

பூலை தொங்கபோட்டுக் கொண்டு மகன் முன்னாள் நின்றான்.

“செய்டா கண்ணா”, என்றாள் அம்மா.

“நீங்க இப்படி உக்காந்திருந்தா நான் எப்படிம்மா பண்றது?”

“அப்பறம் எப்படி உக்கரனும்?? அதையும் சொல்லு”, ராணியின் கண்களில் காமம் கொப்பளித்தது.

“உங்க அதை கொஞ்சம் காட்டுங்கம்மா!!”, ராஜாவின் குரல் இப்போது கம்மலாக இருந்தது.

ராணிக்கு லேசாக சிரிப்பு வந்தது, அடக்கிக் கொண்டாள்.

“எதைடா??”, திட்டுவது போல கேட்டாள்.

“எதை வேணாலும்மா”, இப்போது ராஜாவின் குரல் இன்னும் கம்மலாகியது.

ராணி அவன் கண்களையே பார்த்தாள். பார்த்துக் கொண்டே அவளது ஒரு பக்க முலை சேலையை விளக்கி விட்டாள்.

அம்மாவின் ஒரு பக்க முலைகளை அம்மாவே சேலையை விளக்கி ஜாக்கட்டோடு காட்ட, ராஜாவின் பூல் படமெடுத்து ஆடியது.

“ஆஆஆஆ!!!”, என்ற முனகலுடன் தன் பூலை புடித்து ராஜா குலுக்க அது நாலே குலுக்கலில் கஞ்சியை தரையில் கொட்டியது.

“என்னடா இது?? இதுக்கே இப்படி ஊத்திட்ட..!!”, ராணி சத்தமாக சிரித்தாள்.

ராஜா இப்போது கண்களெல்லாம் குளமாக அழ ஆரம்பித்தான்.

“ஏன்டா இப்படி இருந்தா உன்னை பொண்ணுங்கள்ளாம் கிண்டல் பண்ணாம என்ன பண்ணுவாங்க??”

ராஜா நிறுத்தாமல் அழுதான்.

“சரி இங்க வா!!!”, ராணி மகனை பக்கத்தில் அழைத்தாள்.

கஞ்சியை கக்கிவிட்டு தொங்கிக் கொண்டிருந்த பூலோடு ராஜா அம்மாவின் பக்கத்தில் வந்து நின்றான்.

“அம்மா மடில உக்காருடா”, என்றாள் அம்மா.

ராஜா தயங்கினான், ராணி அவனை புடித்து தன் மடியில் அமர்த்தினாள்.

அம்மாவின் பெருத்த தொடையில் மகன் அமர்ந்து தலையை குனிந்து அழுதான்.

“முதல்ல அழுவுறதை நிறுத்துடா”, மகனின் கண்ணீரை துடைத்து விட்டாள்.

“ஏன்டா, அம்மா லேசா சேலையை விளக்கியதுக்கே இப்படி லீக் ஆகிட்டியே, எப்பவும் அம்மாடோ மாரை நினைச்சுக் கிட்டுதான் கையடிப்பியா??”

“ஆமாம்மா!! ஆனா எல்லாத்தையும் நினைப்பேன்”, ராஜா அமைதியாக சொன்னான்.

“எல்லாத்தையும்னா?”

“எல்லாம்மா!!”

“இவ்வளவு ஆனதுக்கு அப்பறம் என்னடா வெக்கம்?? சும்மா சொல்லு, எல்லாத்தையும்ன்னா என்ன?”

“உங்க மேல, கீழ எல்லாம்மா!!”

“உனக்கு அம்மா ஹெல்ப் பண்ணனுமா வேணாமா?”

“வேணும்மா!!”

“அப்ப ஒழுங்கா சொல்லு, மேல கீழன்னுதான் பசங்க நீங்க பேசிப்பீங்களா!!, சொல்லுடா”

“உங்க முகம், உதடு, கழுத்து, முலை, இடுப்பு, இடுப்பு மடிப்பு, தொப்புள், தொடை, புண்டை, குண்டி எல்லாம்மா!!”

“ஆஹா என்னமா பெத்த அம்மாவை ரசிக்கிறடா..!!! சூப்பர்டா கண்ணா!! கீழ பாரு உன் தம்பி திரும்பி முழிச்சிட்டான்.”

ராஜா தன் பூல் மீண்டும் படமெடுத்திருப்பதை பார்த்தான். அதை தொடப் போனான், அம்மா அவன் கையை தட்டி விட்டாள்.

“அதை தொடாதடா, அது அது பாட்டுக்கு ஆடிட்டு இருக்கட்டும், நீ மேல சொல்லு”

“இன்னும் என்னம்மா சொல்லனும்??”

“நீ சொன்ன எல்லாத்தையும் எப்படி நினைப்ப?? என்னெல்லாம் பண்ணுவ?”

“அம்மா நீங்க இதெல்லாம் அப்பாகிட்ட சொல்ல மாட்டீங்களே??!!”, அப்பாவியாக கேட்டான் ராஜா.

“ஹஹஹ!!!! நீ எல்லா உண்மையையும் சொன்னா, சொல்லமாட்டேன்”, மகனோடு விளையாடும் எண்ணத்தோடு சொன்னாள் ராணி.