ஜில்லென்ற ஜூசை அருந்தினாள் ரூபா

ரூபா. இளம் வயது. பறக்க துடிக்கும் பருவச்சிட்டு. துளிர்த்து விரிய காத்திருக்கும் பருவமொட்டு. அவள் பருவத்திற்கு ஏற்ற உடல்வாகு. நங்கென முலைகள் அவள் சட்டை அணிந்தால் குத்தி நிற்கும். வளரும் பெண்ணின் அழகை பிரா போட்டா தடுக்க முடியும். சின்னப்பெண்ணின் முன்னழகை பெட்டிகோட் சட்டைக்குள் மறைக்கலாம். சட்டை எடுக்கவே காசில்லாத அவள் அம்மா சரஸ்வதி, பெட்டி கோட் எடுக்க காசு தருவாளா..?

பெட்டிக்கோட் போடாமல் ஆண்களைப் போல ரூபா சட்டைப் போட்டுக் கொள்வாள். வளருகின்ற இளமொலை காம்பு மார்புக்குள் மடிந்து புதைந்திருக்கும். அதன் மேல் சட்டை உராயும் போது ரூபா கூச்சப்படுவாள். விளையாட செல்லும் போது அவளது வயது விடலைகள் அவளை வெறித்துப் பார்ப்பார்கள். சட்டை பொத்தான் மடிப்பிற்குள் ரூபாவின் பருவ மார்பு லேசாய் கண்ணடிக்கும்.

ரூபாவின் அம்மா சரஸ்வதி. நிலையான வருமானம் இல்லாதவள். சில நேரங்களில் சித்தாள், சில நேரங்களில் வீடுவீடாக பாத்திரம் விளக்கும் பெண், சில நேரங்களில் பணத்திற்காக குப்பைகளை பொறுக்கும் பெண்மணி. இதுதான் வேலை என அவள் நிலையாக இல்லாமல் மாறி மாறி வேலைக்கு போக அவள் கட்டுடல் தான் காரணம். அவர்கள் சாதிக்கே உரிய இறுகிய உடம்பு அவளுக்கு.. வேலி இல்லாத பயிரும், தாலி இல்லாத பெண்ணும் நிம்மதியாகவா இருந்துவிட இயலும்.

சரஸ்வதி வேலைக்கு செல்லும் இடங்களில் எல்லாம் அவளுடைய உடலை தொட்டுப்பார்க்க நெருங்குவார்கள். அதெல்லாம் அவளுக்கு தெரிந்துவிடும். நறுக்கென பேசிவிட்டு நகர்ந்துவிடுவாள். ஆனால் சரஸ்வதிக்கும் உடல்தாகம் எடுக்கும். ரூபா நன்றாக தூங்கிய இரவுகளில் கையைவிட்டு குத்தி சரஸ்வதி தாகத்தை ஓரளவு சரிகட்டி விடுவாள்.

“அந்தப் பொம்பளை சரியான ராங்கிப்பா. சொன்ன வேலையை கேட்காது.” என மேஸ்திரிகள் விலகிக்கொள்வார்கள். அடிமனதில் சரஸ்வதியை சல்லாபத்தில் ஈடுபடுத்த முடியாத வெறுப்பு இருக்கும். சரஸ்வதி ஆண்களை கண்டாலே தூர ஓட அவளுடைய காதல் வாழ்க்கைதான் காரணம்.

முன்பெல்லாம் ரூபாவிற்கு ஆண்கள் என்றாலே அலர்ஜி. ஆனால் பயமில்லை. சிறுவயதிலிருந்தே அம்மாவிடம் மட்டும் வளர்ந்ததால் ஆண்களை கண்டுகொள்ள மாட்டாள். ஆண் என்ற இனம் எப்படி இருக்கும்.. எப்படி நடந்து கொள்வார்கள் என்பதெல்லாம் தெரியாது.

அந்தத் தெருவிலேயே எதிர்வீட்டு ராகவன் தாத்தா வீட்டில் இருக்கும் நெல்லிமரம் தான் அவளுக்கு பிடித்த இடம். பத்து ரூபாய்க்கு இரண்டு பெரிய நெல்லி தருகின்ற ஊரில் ராகவன் தாத்தா வீட்டில் பொறுக்க கூட ஆளில்லாமல் இருக்கும் நெல்லிக்காய்களை பொறுக்கி விற்பது அவளது வேலை. அம்மா இல்லாத பொழுதுகளில் நூறு பழங்களை கூட பொறுக்கி 50 ரூபாய்க்கு விற்றுவிடுவிடுவாள். ராகவன் தாத்தா எப்போதும் ஊரிலிலேயே இருக்காது.

ராகவன் தாத்தா ஸ்போட்ஸ் மேன். ஜீவா பெண்கள் கல்லூரியில் வாலிபால் கோச்சாக இருந்தவர். மாநில அளவில் பல சாதனைகள் செய்து கப்பாக வாங்கி பரணில் வைத்திருப்பவர். ஆனால் ஒன்டிக்கட்டை. செமி பைனல், பைனல் என வந்தால் ஊர் ஊராக தன்னுடைய குழுவோடு சுற்றுவார். சனி, ஞாயிறு தவிர மற்ற நாட்களில் எல்லாம் கல்லூரிக்கு 10-5 வீட்டில் ஆள் இருக்காது.

ஆனால் இப்போது நிலை வேறு.. ராகவன் தாத்தா ரிட்டையர்டு ஆகிவிட்டார். மனுசன் கை கால் போன போல அலுத்து வீட்டில் முடங்கிகிடக்கும்.. வீட்டை விட்டு விடியற்காலை நடை பயிற்சி போவது.. அப்போதே சந்தையில் பொருட்களை வாங்கிவிட்டு வீட்டிற்குள் வந்துவிடுவது. அதன் பின் வீட்டிற்கு வெளியே போவதே இல்லை.

ரூபா மூன்று நாட்களாய் நெல்லிக்காய்களை பறிக்கவில்லை. பொறுக்கவில்லை. நிறைய வீணாய் போயிருக்கும் என கவலை கொண்டாள். ராகவன் தாத்தா வீட்டில் இருப்பது பெரிய நெல்லிக்காய் இந்தப் பகுதியில் இல்லாத சுவை. சந்தைக்கு கொண்டு போனாலே நான் நீ என வாங்கிக் கொள்வார்கள். ரூபாவிற்கு பொறுமை போனது. என்ன நடந்தாலும் பார்த்துக் கொள்ளலாம் என துணிந்தாள்.

எப்படியும் பெருசு வீட்டிற்குள் தானே இருக்கும். நாம சத்தம் இல்லாமல் போய் பொறுக்கி எடுத்துக் கொள்ளலாம். வீணாய் போவதைதானே எடுக்கிறேன். கேட்டால் பசிக்கு என சொல்லலாம். சம்மதித்தால் விற்பதில் பாதியை கூட கொடுத்துக் கொள்ளலாம். மீதி லாபம் தானே. துணிந்தாள் தீபா.

ரூபாவின் அம்மா வேலைக்கு போய்விட்டால்.. ரூபாவை கண்காணிக்க யாருமில்லை. காலை 9-10 வேலைக்கு செல்வோர்கள், பள்ளி கல்லூரிக்கு செல்வோர்கள் எல்லாம் போன பிறகு.. ரூபா குடிசைக்குள் இருந்து வெளியே வருவாள். தெருவின் இரண்டு பக்கமும் பார்ப்பாள்…

அவ்வளவுதான் எதிர்வீட்டு ராகவனின் வீட்டின் காம்பௌண்டிற்கு அருகே.. ஒரு கல்லை போட்டு வைத்திருக்கிறாள். அதில் ஒரு கால் வைப்பாள்.. அடுத்து கேட்டில் ஒரு கால் வீட்டிற்குள் பட்டென குதித்துவிடுவாள். பிறகு குனிந்தபடி ஓடி.. ராகவன் வீட்டின் பக்கவாட்டு சுவரில் ஏறி பல்லி போல ஒட்டிக் கொள்வாள். சமயம் பார்த்து நெல்லிக்காய்களை பொறுக்கிக் கொண்டு மறைந்துவிடுவாள்.

ஆனால் இன்று அவளுக்கு லேசான பயமிருந்தது. நெல்லிக்காய்களை கண்டதும் அந்த லேசான பயம் ஒடுங்கியது. அவள் வேகவேகமாக நெல்லிக்காய்களை பொறுக்கி எடுத்தாள். வழக்கத்தை விடவும் அதிக காய்கள். நாளைக்கு வந்து பரிக்க முடியுமோ முடியாதோ என்ற பேராசை வேறு.

பழுத்து விழுந்த காய்களில் அடிபட்டதை தவிர்த்தது ஏராளமாக எடுத்து வைத்தாள். வழக்தமாக கோண்டு போகும்மஞ்சள் பை ரொம்பிவிட்டது. அதை சுவரோரம் வைத்துவிட்டு மீண்டும் நெல்லிகாய்களை பொறுக்கினாள். எதில் கட்டி எடுத்து செல்வது என அவளுக்கு புரியவில்லை. சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள். பாலித்தீன் பை, மஞ்சள் பை, சாக்கு என எதுவும் இல்லாமல் சுத்தமாக இருந்தது. அப்போது அவளுக்கு ஒரு யோசனை தோன்றியது. பேசாமல் சட்டையை கழற்றி அதில் வைத்து கட்டிக் கொண்டால் என்ன?. கீழே விழுந்து கிடக்கும் இத்தனை காய்களை விட்டுவிட இயலுமா!?.

சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள். யாருமில்லை. காம்பௌண்ட் வரை போய் சட்டென குதித்தால் போதும் வீட்டிற்கு போய் சட்டைக்குள் இருக்கும் நெல்லிக்காய்தளை மாற்றிவிட்டு போட்டுக் கொள்ளலாம். ரூபா துணிந்து சட்டையை கழட்டினாள். பூத்துக் கொண்டிருக்கும் குட்டி முலைகள் காற்றுவாங்கிட இருந்தன‌. ரூபா நெல்லிக்காய்களை பொறுக்கி சட்டையை முடிச்சு போடும் போது முழங்காலை ஊன்றி இழுத்து முடிச்சிட்டாள்.

அவ்வளவுதான் இனி ஓடி காம்பௌண்டிற்கு போகலாம் என அவள் நினைக்கும் போது அவளுக்கு தலைக்கு மேல் உறுமல் சத்தம் கேட்டது. அவள் இதயம் படபடத்தது. மெதுவாக தலையை உயர்த்தி பார்த்தாள். உறுமல் சத்தமிட்டது ஒரு டாபர்மேன் நாய். ரூபாவின் உயரத்திற்கு மேல் அது இருந்தது. முன் உதடுகளை மேலே தூக்கி பற்களை காட்டிக் கொண்டு உர்.. என சத்தமிட்டது.

பூனையிடம் மாட்டிக்கொண்ட எலிக்குஞ்சு போல நாயைப் பார்த்ததும் ஒடுங்கிப் போனாள். நெல்லிக்காய்கள் இருந்த சட்டையை தள்ளி வைத்துவிட்டு சட்டையிலிருந்து கைகளை எடுத்தாள். நாய் அவளது செய்கைகளையே பார்த்துக்கொண்டு இருந்தது. ஆனால் ரூபா திருடி என எப்படியோ நாய்க்கு புரிந்துவிட்டது. ரூபா பின்னால் நகரலாம் என காலை நகர்த்த..மெதுவாக அவளைப் பார்த்து பெருங்குரல் எடுத்து ஒவ் வவ் என ஓசை எழுப்பியது.

ரூபா பயந்து போனாள். அவளை அறியாது ஈழுகை பீரிட்டது. மீண்டும் நாய் சத்தமாக கத்த ஓ.. வென அழுதாள். இம்முறை நாய் தொடர்ந்து கத்த தொடங்கியது. ரூபா கால்களை கட்டிக்கொண்டு ஒடுங்கிப்போய் உட்காந்து இருந்தாள்.

நாயின் உறுமல் ஓசையும், சிறுவயது பெண்ணின் அழுகுரலும் கேட்டு ராகவன் தாத்தா சந்துப் பகுதிக்கு வந்தார். ரூபாவின் பின்முதுகும் அவள் உட்காந்து கால்களை கட்டியிருப்பதையும் கண்டார். மேலே நெல்லிக்காய் மரமும் அதன்கீழே முடிச்சிடாட பையும் நடந்தவைகளை உணர்த்தியது. அங்கும் இங்கும் நகரவிடாமல் ஒருவனை நாய் பிடித்து வைத்திருப்பதை கண்டு நாயை தன்பக்கம் அழைத்தார்.

“பைரவ் கமான்..”
நாய் அவருடைய கட்டளையை ஏற்று அவளை விட்டு விளகியது. ராகவன் தாத்தா “ஏம்பா.. யாரு நீ” என ரூபாவை நெருங்கினார். அழுகை சத்தம் இன்னும் நின்றபாடில்லை.

அருகே சென்று அவளின் முதுகை தொட்டு எழ செய்யும் போது ராகவன் தாத்தா ஆடிப்போனார். அது பெண். சட்டை கூட போடாமல் திறந்த மார்போடு எழுந்த போது.. அந்த மாரழகை கண்டு வியந்து போனார்.

ராகவன் தாத்தா எத்தனையோ ஸ்போர்ட்ஸ் பெண்களை படுக்கையில் அனுபவித்து இருக்கிறார். எல்லோரும் தங்களுடைய குருவுக்கு தரும் காணிக்கையாக நினைத்து அவரது சுன்னி ஊம்பி புண்டைக்குள் நுழைத்துக்கொண்டு ராகவன் தாத்தாவுக்கு நன்றி சொல்லி இருக்கிறார்கள். அதனால்தான் தான் ராகவன் தாத்தா இதுவரை திருமணம் செய்துகொள்ள வேண்டிய அவசியம் இல்லாமல் வாழ்ந்தார். ரிட்டையர்டு ஆனபிறகு பெண்களை அனுபவிக்கும் சுகம் இல்லாமல் போனது.

இப்படி உடல்சுகத்திற்க்காக அவதிபடுவதை அவர் நினைத்துக்கூட பார்த்திருக்க மாட்டார். அவருக்கு இன்று ஜாக்பாட் அடித்தது போலிருந்தது. ஒரு இளம்பெண் திறந்த மார்போடு அவருடைய கண்முன்னே அதுவும் அவர் பங்களா சந்தில் நிற்பதை எண்ணி உள்ளம் மகிழ்ந்தார்.

“ஏம்மா.. யாருமா.. நீ” என அவளுடைய தோள்களில் கைகளால் தடவிக்கொண்டே கேட்டார். ரூபாவுக்கு மாட்டிக்கொண்டமே என்ற பயம் மேலோங்கி இருந்தது. மாரை கைகலால் மறைக்கலாம் என அவளுக்கு தோன்றவில்லை. ஏதாவது உடலில் அசைந்தால் அவளையே பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் நாய் எட்டி கவ்வி விடுமோ என்ற பயம் ஏற்பட்டது. அவள்நாயை கண்டு பயப்படுகிறாள் என்பதை உணர்ந்த ராகவன் தாத்தா அதனை விரட்டினார்.

“பைரவ் கோ பேக்சைட்” என கட்டளை இட. அந்த நாய் வேகமாக இவர்கள் பக்கம் வந்தது. அதைப் பார்த்து ரூபா பதறி ராகவன் தாத்தாவை கட்டிபிடித்து நின்றாள். குத்தீட்டி போல ராகவனின் டிசர்டில் ரூபாவின் முலைகள் குத்தின. அவள் தலையை ராகவன் தாத்தாவின் மார்பில் புதைத்திருந்தாள். நீயே என் ரட்சகன் என ராகவனை அவளுடைய கைகள் இறுகி அணைத்திருந்தன. பைரவ் நாய் அவர்களை கடந்து பின்பக்கம் ஓடியது. ரூபாவிற்கு இதய துடிப்பு பயத்தில் அதிகரித்தது போல ராகவன் தாத்தாவிற்கும் இதயதுடிப்பு அதிகரித்தது. ஒரு பெயர் தெரியாத இளம்பெணின் அருகாமை அவரை வசீகரித்தது.

ஆடையில்லாத அவள் முதுகை ராகவனின் முரட்டு கைகள் வருடின. ரூபா நாய் சென்றதை கூட அறியாமல் கண்களை இருக மூடிக்கொண்டிருந்தாள்.

“நாயினா உனக்கு பயமா பாப்பா..” என அவளை வருடிக்கொண்டே மெல்லிய குரலில் கேட்டார்.
“ஆமாம்.. தாத்தா” என்றாள் தயக்கத்துடன்.

“நாயை விரட்டிடேன். பயப்படாதே.. பாப்பா” என அவளை வருடி தெம்பூட்டிக்கொண்டே பேசினார். ரூபா மெதுவாக கண்களை திறந்து பார்த்தாள். பக்கவாட்டில் நாய் இல்லை என்பதை அறிந்து கீழே, சுற்றி எல்லா பக்கமும் பார்த்தாள். அதன் பின் அவளுடைய பயம் குறைந்து கைகளை தளர்த்தினாள். ராகவனை விட்டு கொஞ்சம் விலகினாள்.

“உன் பேரு என்னமா?” என அவளை கேட்டார்.
“ரூபா” என்று சொல்லியபடி அவளுடைய சட்டையை அப்படியே எடுத்து மார்போடு அணைத்துக் கொண்டாள். அதிலிருந்து ஒன்றிரண்டு நெல்லிக்காய்கள் சிதறின. அதைப் பார்த்ததும்.. ஐயயோ திருடியதை இவர் பார்த்துவிட்டாரே என்ற பதற்றம் தொடங்கியது. என்ன சொல்வது என தெரியாமல் விழித்தாள். ராதவன் அதை பொருட்படுத்தாமல் “உங்க வீடு எங்க இருக்கு பாப்பா..?” என கேட்டார்.
“உங்க பங்களாவுக்கு எதிரே இருக்கிற குடிசையில தான் நான் இருக்கேன். நீங்க என்னை பார்த்ததே இல்லையா? என வியப்பாக கேட்டாள்” அவள்.
“அப்படியா..? இல்லை உன்னை பார்த்ததில்லை. ” என ராகவன் கூறியதிலிருந்து.. அவருக்கு ரூபா பொருட்டாக இருந்ததில்லை என எடுத்துக்கொள்ளலாம்.
ரூபா அவள் சட்டையிலிருந்த நெல்லிக்காய்களை ஒருபக்கமாக குவித்துவிட்டு சட்டையை போட்டுக்கொண்டாள்.
“பொறுக்கியதெல்லாம் இங்கையே போட்டுட்டேன். போலீசுக்கிட்ட சொல்லிடாதிங்க.” என சட்டையை போட்டு பொத்தான்களை இணைத்துக்கொண்டாள்.

“இதெல்லாம் வைச்சு நான் என்ன பண்ண போறேன் ரூபா பாப்பா. வீட்டுக்குள்ள வா ஒரு பை தாரேன். எல்லாத்தையும் அள்ளிக்கிட்டு போ” என்று பெரிய மனிதராக நடந்து கொண்டார் ராகவன் தாத்தா.
“நிசமாதான் சொல்லிறிங்களா?”
“ஆமாம். வா என் பின்னாடி. பை தாரேன்” என ராகவன் திரும்பி போக.. ரூபாவுக்கு கனவா நிஜமா என தோன்றியது. ஆனாலும் அவர் பின்னால் சென்றாள்.

பங்களாவின் பிரம்மாண்டம் வெளியில் இருப்பதை விட உள்ளுக்குள் அதிகமாக இருந்தது.

“ஜூஸ் ஏதாவது குடிக்கிறியா பாப்பா”
“வேணாம் தாத்தா..”
“வீட்டுக்கு முதல்தடவை வந்திருக்கிற.. தயங்காத..” என பிரிஜை திறந்து டிராப்பிக்கோனா ஜூசை ஒரு கண்ணாடி டம்ளரில் ஊற்றி தந்தார். அதை வாங்கி நின்று கொண்டே குடித்தாள்.

“அட.. என்ன பொண்ணுமா.. இத்தனை சேர்.. சோபா இருக்கு.. போய் உட்கார்ந்து குடி. பை எடுத்துட்டு வாரேன்” என கிச்சனுக்குள் நுழைந்தார். ரூபா சோபாவின் நுனியில் உட்கார்ந்து பரந்து விரிந்த ஹாலை பார்த்துக்கொண்டே ஜில்லென்ற ஜூசை அருந்தினாள்.