என் கைகள் பட்டு அவுங்க உடம்பெல்லாம் புல்லரிக்கிறது

இந்த பொண்ணையிம் பிடிக்கலைன்னிட்டீன்னா இன்னி பொண்ணுக்கு எங்க போறதுன்னு தெரியலை போ’ ன்னுnசொல்றாங்க. ‘ஆமா அப்பிடி என்ன பொல்லாத பொண்ணைக்காட்டிறப்போறான் அந்த லூசுத்தரகன். கத்தாதே இரு வறேன்.’ன்னு சொல்லி எந்திருச்சு போய்பா க்குறேன்.. பாத்தஒடனே புடிக்குதுன்னு சொல்லுவாங்களே அந்தமாதிரி பாத்தஒடனே பகவதி என் மனசுக்குள்ள வந்து சும்மா நச்சுன்னு ஒக்காந்துட்டா. ‘சரி சரி இந்த பொண்ணேயே முடிக்கச் சொல்லு’ ன்னு சொல்லிட்டு வாலிபால்வெ ளெயாட போய்ட்டேன். எனக்கு பந்து என் பக்கம் வரப்ப எல்லாம் என்னமோ பகவதியே என் முன்னால பறந்து வர்றமாதிரி ஒரு நெனப்பு. ‘டேய் என்னடா ஆச்சுஇவனுக்கு’ ன்னு மத்த நண்பர்கள்யெல்லாம் கிண்டல் பண்ண என் டீம் என்னாலேயே தோத்துப்போச்சு.

என்ன செய்ய. நம்மளுக்குத்தான் பொண்னு பாத்தஒடனே அந்த
பொண்ணுமேலே வந்து தொலைச்சுருதே அந்த பாலாப் போன காதல்.. எனக்கும் அந்த
காதல்காச்சல் வந்திருச்சு.

நாள்: 16/10/2008
காலை 11 மணி
‘வாங்க வாங்க’ என ரெண்டு பெருசுங்க எங்களை வரவேற்க பகவதியோட ஹாலுக்கு
வந்து ஒக்காருறோம். பொண்ணக் காட்டமாட்டாங்களா ன்னு மனசுக்குள்ள அப்பவே
ஒரு ஏக்கம் எனக்கு. பக்கத்துல இருந்த ஒரு பெருசு ‘தம்பி எங்க வேலை
பாக்குது? சம்பளம் எவ்வளவு’ மாதிரியான கெள்விகளுக்கு பதில் சொல்றேன்.
பட்டுச்சேலை சரசரக்க வந்து நிக்கிறா என் கனவுக்கன்னி பகவதி. அவள்
தோள்பட்டைய பிடிச்சுக்கிட்டு ஒரு நடுத்தர வயசு பெண்மணி ஒரு கும்பிடு
போட்டுட்டு ‘உள்ள இவள அலங்காரம் பண்ணிட்டு இருந்ததால வந்து
உங்களையெல்லாம் கண்டுக்கமுடியல. நான்தான் பகவதியோட அம்மா பார்வதி. போம்மா
பகவதி, பெரியவங்க காலில் விழுந்து வணங்கிக்கோ’ என்று சொல்லிவிட்டு
பார்வதி ஒரு ஓரமாப் போய்தரையிலே ஒக்காருகிறா. என் கண்கள் என்ன
காரணத்தினாலோ பகவதியைவிட்டுட்டு பாரவ்தியை மொய்க்கிது. காரணம் அவ
பகவதிக்கு அம்மாமாதிரி இல்லாம அக்கா மாதிரி இளமையா இருந்ததுதான். என்ன
ஒரு நேர்த்தியான கூர்மையான முலைகள். அவ போட்டிருந்த உள்ளாடையமுட்டி
ஜாக்கெட்டை முட்டிக்கிட்டு நிக்கிது. இந்த வயசுலயும் இப்பிடி
திமிரிக்கிட்டு நிக்கிற முலைகளை அன்னைக்குத்தான் என் வாழ்நாளிலே
பாக்குறேன். முகம் வட்டவடிவிலே நேர்வகுப்பு எடுத்து சீவி வகிடில்
குங்குமம் வச்சு கீழ்கழுத்துடைய ரவிக்கை போட்டு சேலையை கீழிடுப்புக்கீழே
கட்டி ‘உண்மையிலேயே இது பகவதியின் அம்மாதானா?’ என என்னை
யோசிக்கவைக்கிறது. ‘டேய்.. பொண்ணப்பாக்காம வேற எங்கயோ பாத்துக்கிட்டு
இருக்கியே’ என்று என் அம்மா சத்தம்போட பகவதி என் அம்மாவை வணங்கிவிட்டு
ஒக்காறாள். பகவதியையும் அவ அம்மாவையும் மாறி மாறிப் பாக்கிறேன். இன்னும்
எனக்கு வியப்பு அடங்கலை. ‘என்னடா. புடிச்சிருக்கா?’ என அம்மா
கேக்குறாங்க. ‘ரொம்ப புடிச்சிருக்கு. பகவதிக்கும் அவுங்க அம்மாவுக்கும்
என்னைப் பிடிச்சிருக்கான்னு தெரியல’ ன்னு சொல்றேன். பகவதி மெதுவாக தலையை
ஆட்ட பார்வதியும் தலையை அசைக்கிறா. என்னமோ தெரியலை. மனசுக்குள்ள அப்படி
ஒரு ஆனந்தம். பகவதியப் பொண்டாட்டியா அடையிறதைவிட பாரவ்தியை மாமியாரா
அடையப்போர சந்தோசம்தான். இவ்வளவு சின்ன வயசு மாமியார். கொப்பும் கொலையுமா
ஒரு கனிமரம் எனக்கு மாமியாரா கெடைக்கப்போறா. என் நண்பர்கள்கிட்ட
பெருமையாக் காட்டலாம் இப்படியெல்லாம் என் மனசு எண்ணுது. என்ன பண்ணித்
தொலைக்க. மனம் ஒரு கொரங்குதானே.

நாள்: 23/10/2008
மாலை 7 மணி
அழுது அடம்பிடிச்சு பகவதிய வெளியிலே கூட்டிட்டுவர்றேன். கல்யாணத்துக்கு
முன்னால இப்பிடி கூட்டிட்டு வர்றது பாரவ்திக்குப் பிடிக்கல. முதல்லே
சாப்பிடப் போகிறோம். ‘என்ன சப்பிடுறே பகவதி’ ன்னு நான் கேட்க அவ ‘ரெண்டு
புரோட்டா சொல்லுங்களேன்’ ன்னு சொல்ல எனக்கும் சேத்து நாலா ஆர்டர்
பண்ணிட்டு புரோட்டா வரும் வரைக்கும் என் வருங்கால பொண்டாட்டிக்கிட்ட கடலை
போடுறேன். ‘அப்புறம்.. சொல்லு. ஒனக்கு என்ன புடிச்சிருக்கா?’ ன்னு
கேக்குறேன். அவ ‘புடிக்காமலா ஒங்ககூட சேந்து இப்பிடி கல்யாணத்துக்கு
முன்னாடியே வெளியில வந்துருக்கேன்?’ நான் கேட்ட கெள்விக்கி எதிர் கெள்வி
கேக்குறா. ஆனா அவ அப்பிடி பேசியவிதம் எனக்கு பிடிக்குது. ஏன்.. தெரியல.
‘ஒங்க அப்பா எப்படி இறந்தாங்க? சொல்லலாம்னா சொல்லுங்க. இல்லாட்டி
வேணாம்.’ ன்னு அவ கேக்குறா. நான் ‘என் அப்பா ஒரு விபத்துல ஒரு அஞ்சு
வருஷத்துக்குமுன்னாடிதான் போய்ட்டாரு. அப்புறம் அவரு செஞ்சுக்கிட்டிருந்த
வேலை எனக்கு கெடச்சுச்சு. வேற ஏதாச்சும் பேசுவோமா? என்கிறேன். ‘ம்ம்’
என்கிறாள். ‘ஒனக்கு புடிச்ச நிறம் என்ன?’ ங்கிறேன். அவ’ செவப்பு..
ஒங்களுக்கு?’ என்று கேக்குறா. ‘எனக்கும் செவப்புதான் புடிச்ச நெறம்’
இப்படியாக கொஞ்சநேரம் சினிமா, அரசியல்அது இது
என்றுபேசிக்கொண்டிருக்கையிலேயே புரோட்டா வந்துச்சு. பிச்சு பிச்சு
சாப்பிடுறப்போது அவளை நான் கிட்டத்தட்ட விழுங்கிறமாதிரி பாக்குறேன்.
‘என்னங்க.. இப்பிடி பாத்துக்கிட்டே சாப்புடுரீங்க? எல்லாரும்
பாக்குறாங்க. எனக்கு ஒரு மாதிரியா இருக்கு. ஒழுங்கா சாப்புடுங்க’
ங்கிறாள். ‘சரி சாப்புடுறேன். ஒங்கிட்ட நெறய மனசு விட்டுப் பேசனும்னு
நினைக்கிறேன். ஆனா கொஞ்சம் தயக்கமாவும் கூச்சமாவும் இருக்கு. நீ
ஏதாச்சும் நெனச்சுக்குவியோன்னு பயமா இருக்கு’ ங்கிறேன். அவ ‘நான் ஒண்ணும்
நெனக்கமாட்டேன். தைரியமாக் கேளுங்க?’ ன்னு அவ சொல்றா. நான் ‘ஒங்க அம்மா..
இந்த வயசுலேயும் சும்மா கும்முன்னு இருக்காங்களே. எப்பிடி?’ என்று
இழுக்கிறேன். அவ ‘இதிலென்ன இருக்கு. அப்பிடி தயங்கினீங்க. எங்க அம்மா
அழகப்பாத்து அவுங்களை விமர்சிக்காதவங்களே கெடையாது. என் அம்மா இப்பிடி
அழகா இருக்கக் காரணம் அவுங்க ரொம்ப சின்ன வயசுலேயே கல்யாணம்
பண்ணிட்டாங்க. என் அப்பா மொறை மாப்புள்ளன்னு சொல்லி கட்டாயக்கல்யாணம்
பண்ணிட்டாரு. என் அப்பா கொஞ்சம் வயசுகூடங்கிறதாலே எங்க அப்பான்னா என்
அம்மாவுக்குப் பயம். அதுனாலே அந்தமாதிரி விசயங்களிலே எங்க அப்பாவை அவுங்க
ரொம்ப நெருங்கவிடலை. கொஞ்சதடவை என் அப்பா என் அம்மாவை கொஞ்சம்
வற்புறுத்தி..’ கொஞ்சம் மௌனத்துக்குப்பிறகு ‘அப்படித்தான் நான்
பொறந்தேன். இதை என் அம்மாவே என்கிட்டே சொல்லியிருக்காங்க. அதுனால என்
அப்பாக்கிட நாங்க ரெண்டு பேரும் அவ்வளவு நெருக்கமில்லை. போதுமா?’
ங்கிறாள். ‘போதும் போதும்.. ஒன் அம்மாவும் பாவம் ஒன் அப்பாவும் பாவம்’
ங்கிறேன். ‘நான் ஒங்கள ஒண்ணு கேக்கிறேன்.. நீங்க என்ன
வற்புறுத்தமாட்டீங்களே.’ ங்கிறா. ‘நா வற்புறுத்தமாட்டேன். ஒனக்குப்
பிடிச்சிருந்தா மட்டும்… ஒங்கூட.. அப்படி இருப்பேன் இல்லைன்னா நான் ஒன்னை
ஒண்ணும் செய்யமாட்டேன். பயப்படாதே’ ன்னு சொல்லிட்டு மனசுக்குள்ள
‘போச்சுடா தொடவிடமாட்டா போலருக்கு. இன்னும் ஒருதடவைகூட யாரையும்
போட்டதில்ல. பொண்டாட்டியமட்டும்தான் போடனும்னு நெனச்சிருந்தேன். அந்த
நெனப்புலேயும் மண்னு விழுந்திருச்சே’ன்னு வருத்தத்துடன் சாப்பிட்டுவிட்டு
அவளை அவ வீட்டுல விட்டுட்டு என் வீட்டுக்குப் போகிறேன்.

நாள்: 30/10/2008
காலை 10 மணி
கல்யாணக்களை கட்ட ஆரம்பிச்சிடுச்சு. ‘டேய்.. பொண்ணுவீட்டுக்
காரங்கெல்லாம் வந்துடுவாங்க. சீக்கிரம் கெளம்புடா. கல்யாணத்துக்குத் துணி
எடுக்கப் போகனும். பகவதிக்குப் பிடிச்சமாதிரி நல்ல பட்டுப்பொடவை
எடுக்கனும். போ போ.. கெளம்பு போ.’ ன்னு வெரட்டுறாங்க என் அம்மா. சரின்னு
துண்டை எடுத்து தோளில் போட்டுக்கிட்டு குளிக்கப்போறேன். என் அம்மா வந்து
குளியலறைக் கதவைத் தட்டுறாங்க ‘டேய்.. லூசுப் பயலே அவுங்க
வந்துட்டாங்கடா.. இன்னும் என்னடா பண்னிட்டு இருக்கே?’ ன்னு கத்துறாங்க.
வேகமாக் குளிச்சிட்டு ஈரத்துண்டை இடுப்புல சுத்திக்கிட்டு வெளியிலே
வறேன். பாரவ்தி எனக்கு அத்தையாகப் போறவங்க என் முன்னால நான் வெரும்
உடம்போட இடுப்பில் துண்டு மட்டும். எனக்கு கொஞ்சம் ஒரு மாதிரியா
இருந்துச்சு.. அவங்க வெட்கத்தால் மொகம் செவக்குது. ‘டேய் தள்ளிக்கடா
அவுங்க பாத்ரூம் போகனுமாம்’ ன்னு என் அம்மா சொல்ல நான் வழிவிடப்
பாக்குறேன் அவுங்க என்னடான்னா நான் வலது பக்கம் நகந்தா அவுங்களும்
வலதுபக்கம் நகர்றாங்க. இடது பக்கம் நகந்தா இடது பக்கம். ‘சாரிங்க.’ ன்னு
சொல்லி நா ஒதுங்க ஒருவித நமட்டுச் சிரிப்புடன் அவுங்க என்னைத்
தாண்டிபோறாங்க. சரியா பாத்ரூம்க்குள்ள நுழையிறப்ப திரும்பி என்னை ஒரு
பார்வை பாத்துட்டு உள்ளேபோய் கதவை சாத்திக்கிறாங்க. எனக்கு ஏன்னு
தெரியலை.. ஒருமாதிரியான வித்தியாசமான உணர்வு மனசுக்குள்ள.. எனது
அறைக்குப் போய் உடையெல்லாம் பொட்டுக்கிட்டு என்வீட்டு ஹாலுக்கு வறேன்.
அதுவரைக்கும் என்னைக் காணோமுன்னு தேடிட்டுஇருக்கிற என் வருங்கால
பொண்டாட்டி என்னப் பாத்தஒடனே ‘ஹாய்’ ன்னு ஒரு சின்ன புன்னகை. பதிலுக்கு
நானும் ஒரு புன்னகைவிட்டுட்டு அங்கே உக்காந்திருந்த என் வருங்கால
மாமனாரையும் பாத்து ஒரு சிரிப்பு சிரிச்சிட்டு பகவதிக்கிட்டே கடலை
போடுறேன்.

மதியம் 2 மணி
துணிக்கடையில் பட்டுப்பொடவைகளை சும்மா அள்ளிவீசிக்கொண்டிருக்கான் கடையில
வேலை செய்யிறவன். எனக்கு பக்கத்துல ஒக்காந்திருந்த பகவதியின் மல்லியப்பூ
வாசம் என்னை தூக்கிக்கிட்டு இருக்கு. காலையிலே என்னை வெற்று மார்போட
பாத்துட்ட அவ அம்மா அப்பப்ப அர்த்தமேயில்லாம ஒரு நமட்டுச் சிரிப்பு
சிரிக்கறது எனக்கு என்னவோபோல இருக்கிறது. ‘அம்மா, இது எப்பிடி இருக்கு?’
ன்னு பகவதி கேட்க பார்வதி எனக்கும் பகவதிக்கும் நடுவில் வந்து
நிக்கிறாங்க. புடவைய குனிஞ்சு பாக்குறாங்க. எனக்கு அவ்ளோ பக்கத்தில வந்து
அவுங்க நிக்க அவுங்க ஒடம்பு வாசனை என்னவோ செய்யுது. நானும் பொடவையப்
பாத்துட்டு ஏதோ சொல்ல நினைச்சு பகவதி பக்கம் திரும்ப நினைக்கும்போது என்
முகம் இருக்கிற இடம் என் வருங்கால அத்தையின் பக்கவாட்டு மார்பகம். அவள்
கைகளால் ஜரிகையைத் தொட்டுக்கொண்டு தடவிப் பார்க்க நான் என் கண்களால்
அவளது அந்த பருத்தமுலைகள்ல்ல ஒண்ணை வெறித்துப் பாக்குறேன். தேவையேயில்லாம
குளிர் அறையில் எனக்கு வேர்க்குது. என் முகத்துக்கு ரொம்ப பக்கத்துல ஒரு
இரண்டு இன்ச் இடைவெளியிலதான் என் அத்தையோட முலைஇருக்கு. எனக்கு எப்படி
இருக்கும் கொஞ்சம் யோசிச்சுப் பாருங்க. அப்போதான் அப்போதான் அது
நடந்துச்சு. அது மட்டும் நடக்காம இருந்திருந்தா இன்னைக்கு காமலோகத்தில்
இந்தக் கதையை எழுதிக்கிட்டு இருக்கமாட்டேன். என் அம்மா ‘சம்மந்தி இது
எப்பிடி இருக்குன்னு கொஞ்சம் பாருங்களேன்’ன்னு சொன்ன குரலுக்கு என் அத்தை
சடாரெனெ பின் திரும்ப நினைக்கும்போது என் பக்கமாக திரும்பி போக நினைத்து
திரும்ப என் உதடும் அவுங்க முலையும் முட்டிமோதி அவுங்க முலை அதிர்ந்து
என் உதடு துடித்து ஒரு விநாடியில் என்னன்னமோ நடக்கிறது. என் சுன்னி என்
கட்டுப்பாட்டைத் தாண்டி அத்தையாகப் போகிறவள்ங்கிற உணர்வு கொஞ்சம்கூட
இல்லாம வெடச்சுக்கிட்டு நிக்கிறான். முலைமேலே என் உதடு பட்டுமோதியதுல
அவுங்க முலை அதிந்ததைப் பாக்க கண்னு கோடி வேணும். அந்த முலை என் உதட்டில
பட்டப்ப எனக்கு ஏற்பட்ட ஆனந்தம் சொல்லமுடியலை. நான் நிமிந்து அவுங்க
முகம் பாக்க அவுங்க என் முகத்தப்பாக்க கண்ணாலேயே நான் ‘சாரி’ன்ங்கிறது
மாதிரி பாவனை பண்ண அவுங்களும் பரவாயில்லைங்கிறமாதிரி பாவனை பண்ணிட்டு என்
அம்மாகிட்ட போறாங்க. எனக்கு ஒடம்பெல்லாம் வேர்த்துக்கொட்டுது. இவ்வளவு
ஒரு நொடியில நடந்துமுடிஞ்ச விசயம்னாலும் மனசு ஏனோ தெரியலை அலைபாய
ஆரம்பிக்குது. பாரதிராஜா படங்களிலே வர்றமாதிரி அந்த முலையில் என் உதடு
பட்ட அந்த காட்சி திரும்ப திரும்ப என் மனத்திரயிலே ஓடிக்கிட்டு இருக்கு.
எனக்கு பகவதிமேலே ஒரு காதல் உணர்வுன்னா.. அவுங்க அம்மாமேல ஒரு காம உணர்வு
உண்டாகுது. ஏன்னு தெரியலை. சாகுரதுக்குள்ள ஒரு தடவையாவது மாமியாரைப்
போட்டுறனும். அதுக்கு எதை இழக்கவேண்டி வந்தாலும் கவலைப் படக்கூடாது என
நினைக்கிறேன். அவுங்க என் அம்மாக்கிட்ட பேசிக்கிட்டே திரும்பி திரும்பி
என்னையே பாக்குறாங்க,

இரவு 8 மணி
ஒருவழியாக கல்யாணத்துணியெல்லாம் எடுத்துமுடிச்சிட்டு ஒரு பெரிய
சாப்பாட்டுக்கடைக்கு வருகிறோம். என் எதிரில பகவதியும் என் பக்கத்துல என்
அம்மாவும் உக்காருறோம். ஒரு கண் பகவதியப் பாத்தா இன்னொரு கண் அத்தையப்
பாக்குது. சாப்பிட்டு முடிக்கும்ப்போது நான் கைகழுவ கைழுவுற
இடத்துப்போறேன் என் பின்னாலேயே பகவதியின் அம்மா. ‘மாப்ளே, சாரி’
ஒருவிதமான கிசுகிசுப்பான குரலில் யாருக்கும் கேக்காம சொல்றாங்க. ‘எதுக்கு
சாரி சொல்றீங்க அத்தை..?’ன்னு ஒண்ணும் தெரியாதமாதிரி கேக்குறேன்.
‘அதான்.. மாப்ளே அந்தக்கடையிலே எதேச்சயா திரும்பும்போது ஒங்கமேலே..’ ன்னு
இழுக்கிறாங்க. ‘என் மேலே?’ ன்னு நான் வேணும்னே கேக்க ‘அட போங்க மாப்ளே..
எனக்கு வெக்கமாக்கெடக்கு. மாப்ளேன்னுகூட பாக்காமா ஒங்க
மூஞ்சியிலேயே..ச்சீய்.. அசிங்கமாஇருக்கு.. சாரி மாப்ளே’ ன்னு
சொல்லும்போது பகவதியும் கைகழுவ வர்றா. அதோட நான் ஒண்ணும் பேசலை.
சாப்பிட்டு முடிச்சு அவுங்களை வீட்டுலவிட்டுட்டு கெளம்ப மனசே இல்லை. ஒரு
பக்கம் நான் கட்டிக்கப்போற பொண்ணு. இன்னொரு பக்கம் அவ்ளோட அம்மா வும்
அவுங்களோட பெரிய முலைகளும். அதுவரைக்கும் நான் எந்தமுலைகளையும்
தொட்டதுகூட கெடையாது. முதல்முதலா என் வருங்கால மாமியாரோட முலை என்
முகத்துல பட்டவுடனே இப்பிடி குணா கமல் மாதிரி ஆகிறேன். சீக்கிரமே
வரவிருக்கிற என் கல்யாணத்தையோ அல்லது என் முதலிரவையோ பற்றி எனக்கு
கற்பனையில்லை. ஆனா எப்பிடி என் மாமியாரை மடக்கிப் போடுறதுங்கிறதுன்னு
நினைச்சு நினைச்சு தூக்கம்கெட்டு தவிக்கிறேன்.

நாள்: 25/11/2008
மாலை 6 மணி
ஒருவழியா கல்யாண்ம் முடிஞ்சு எல்லாரும் வீட்டுக்குப் போய்ட்டாங்க.
எங்களுக்கு முதலிரவு கல்யாணமண்டபத்திலே நடக்க ஏற்பாடு
நடந்துகொண்டிருந்தது. என் அம்மா ‘டேய் நான் வீட்டுக்குப் போறேன்..
காலையிலே நீ பகவதியக் கூட்டிக்கிட்டு வீட்டுக்கு வா. நல்ல நேரம் காலையில
8 மணிக்கு. அப்ப வா. நான் ஆரத்தி கரைச்சு வச்சு காத்திட்டுருப்பேன்’ ன்னு
என் அம்மா சொல்லிட்டு பொய்ட்டாங்க. நானும் பகவதியும் மணப்பெண்னுக்குன்னு
ஒதுக்கப்பட்டஅறையிலே ஒக்காந்திருக்கோம். எனக்குன்னு ஒதுக்கப்பட்ட அறையிலே
முதலிரவுக்கான அலங்காரம் நடக்குது. என் அத்தை ஓடி ஆடி அந்த அறையை
அலங்கரிக்க உதவி செய்றாங்க மத்த அவுங்க சொந்தக்காரங்களோட. என் மாமனார்
‘டீ பார்வதி நான் வீட்டுக்குப் போறேன். எனக்கு நாலு நாளா தூக்கமில்லாம
கண்ணெல்லாம் எரியுது. நாளைக்கி நான் மாப்ளேவீட்டுக்கு நேரா வந்துர்றேன்.
நீ பொண்ணையும் மாப்ளையும் கூட்டிக்கிட்டு அங்க வந்து சேரு காலையிலே.
பொண்ணுக்கு குடுத்த ரூமுல படுத்துக்கடி. ன்னு சொல்லிட்டு அவரு போறார்.
நான் ஒரு குளியலைப் போட்டுட்டு வந்தவுடனே பகவதி குளிக்க பாத்ரூமுக்குள்
போனதும் என் அத்தை நான் உக்காந்திருந்த இடத்துக்கு வர்றாங்க. ‘மாப்ளே..
எனக்கு ஒரே பொண்ணு.. ரொம்ப செல்லமா வளத்துட்டேன். ரொம்ப சாது. கொஞ்சம்
பாத்துக்கங்க. முரட்டுத்தனமா என் பொண்ணுக்கிட்ட நடந்துக்காதீங்க. ஒங்கள
கெஞ்சிக் கேக்கிறேன். அவ தாங்கமாட்டா’ ன்னு சொல்றப்பவே அவுங்க கண்ணுல
தண்ணி. ‘என்ன அத்தை ஒங்கள மாமா பண்ணுணமாதிரி பண்ணிடுவேன்னு நினச்சீங்களா’
ன்னு நான் கேட்க அவுங்க கொஞ்சம் அதிர்ச்சியாகிட்டாங்க. என்னை ஒரு மாதிரி
பாக்க ‘ஒங்க மக என்கிட்ட எல்லா உண்மையும் சொல்லிட்டா. கவலைப் படாதீங்க
ஒங்க மகளை நான் பாத்துக்குறேன்’ன்னு சொல்றேன். அவுங்க கண்ணீரைத்
தொடச்சுட்டு திரும்ப முதலிரவு அறை அலங்காரத்துக்கு போறாங்க. ஒரு வழியா
அலங்காரம் எல்லாம் பண்ணி மத்தவுங்களும் போறாங்க. எனக்கு என் முதலிரவு
நடக்கப்போகுதுங்கிற பரபரப்பு கொஞ்சம்கூட இல்லை.தெரிஞ்சோ தெரியாமலோ அந்த
நேரத்தில் எனக்கு என் மாமியாரைப் போடணும்னு தோணுது.

மாலை 6:30 மணி
பெண்ணறையிலே பகவதிக்கு அலங்காரம் செய்ய ரெண்டு பொண்ணுங்க வந்து அலங்காரம்
பண்ணிட்டு இருக்காங்க. நான் முதலிரவுக்காக செட் பண்ணியிருந்த அறையிலே
சும்மா ஒரு நோட்டம்விட்டுட்டு இருக்கேன். என் அத்தை ‘தள்ளுங்க மாப்ளே’
ன்னு சொல்லி என்னை ஒதுக்கிட்டு ஒரு ஸ்டூலோட உள்ளே வறாங்க. ‘அதுக்குள்ளே
இந்த பூக்கள்கழண்டு தொங்குது’ன்னு சொல்லி ஒரு இடத்துல ஸ்டூலப்போட்டு
அதுமேலே ஏறி நின்னு தொங்கியபூவை சரி செய்ய கையை மேலே தூக்குறாங்க.
அவுங்களோட சாரி ப்ளவ்ஸ் இன்னும் கொஞ்சம் மேலே ஏறி சாரி ப்ளவ்ஸால் எப்போது
மறைக்கப்பட்டு சூரியனையே பாக்காத அந்த முலைக்குக் கீழே உள்ள பகுதி
வெளீரெனப் பளிச்சுன்னு காட்டுது. லோகிப் பொடவையிலே சேலை கொஞ்சம் ஒதுங்கி
அவுங்களோட ஒத்தரூபா காசு அளவுக்கு வட்டமான அந்த தொப்புள் என்னப் பாத்து
வாடா வந்து நாக்கை வச்சு நக்குடாங்கிறதுமாதிரி இருக்கு. என்னை அறியாமலே
எனக்குள்ள என்னவோ பண்ணுது. அத்தை கைகள் மேலே தூக்கிக்கிட்டு இருந்ததுல
அவுங்களோட ஒரு பக்கசைடு முலை எனக்கு அருகாமையிலேயே மூடியும் மூடாமலும்
பிதுங்கிக்கொண்டு இந்த வயசுலேயும் திமிரிக்கிட்டு நிக்குது. அப்படியே
அறையை நோட்டம் விடுறது மாதிரி அவுங்க பின் பக்கம் போனேன். அவுங்களோட அந்த
பருத்த குண்டி… அடடா.. அதுக்குள்ள வச்சுக் குத்த என்னை அழைக்கிறமாதிரி
ஒரு நினைப்பு. என் தண்டு என் பட்டு வேட்டிக்குள்ள முண்டுது. முண்டி
முண்டி ஜட்டியத் தூக்கி பட்டுவேட்டியையும் தூக்குது. அப்படியே இன்னும்
கொஞ்சம் பக்கவாட்டில் போய் இடுப்பை பக்கத்துல இருந்து ரசிக்கிறேன்.
வளைஞ்சு அழகா மடிப்போட தடவுடா டேய் ன்னு என்னக் கெஞ்சுறமாதிரி இருக்கு.
அப்புறம் நான் மெதுவா அவுங்க பக்கத்துல முன் பக்கமா வந்து ‘அத்தை நா வேணா
செய்யட்டுமா? நீங்க இருங்கத்தை. நான் சரி செய்றேன்’ ங்கிறேன். அவுங்க ‘அட
நீங்க இருங்க மாப்ளே. நான் செய்றேன். கல்யாண மாப்பிள்ளை போய் ஒக்காந்து
ஓய்வெடுங்க. அப்பறம் ராத்திரிக்கி ரொம்ப களைப்பாயிடுவீங்க’ ன்னு
சொல்றாங்க. என்னைப் பாத்து சொல்லிட்டு அவுங்க அங்கே பக்கத்துல கொஞ்சம்
கைக்கு எட்டுற தூரத்துல இருந்த இன்னொரு பூவை சரி செய்ய கைய்ய நீட்டி தொட
முயற்சி பண்றாங்க. ஸ்டூல் லேசா ஆடுது. என் மனசும்தான். அத்தை அப்படியே
சறியமாட்டாங்களா? என் நெஞ்சுல அவுங்க முலைய வச்சு மோத மாட்டாங்களா? ன்னு
என் மனசுக்குள ஒரு குறுகுறுப்பு. அட அந்த சனியன் பிடிச்ச ஸ்டூல் ஆடி ஆடி
அடங்கிப்போகுது. ம்ம்ம். நான் கொடுத்துவச்சது அவ்ளோதான்னு நெனக்கையிலே
அத்தை இன்னும் கொஞ்சம் தள்ளி இருக்கிற பூவை சரி செய்ய கையை நீட்டி தொட
முயல ஸ்டூல் திரும்ப ஆட்டம் கண்டு அப்படியே என் அத்தை என் மீது பூவாய்
சாய அவுங்க கட்டிக்கிட்டிடுந்த பூக்கள் அந்துபோய எங்கள்மீது பூத்தூரலாய்
தூவ என் மனதில் ‘நம்தன நம்தன நம்தன’ பாட்டு ஒலிக்கிறது. அவுங்க
பட்டுப்போன்றமுலைக்குலை என் முகம்மீது முட்டுப்பட்டதில் என் உதடுகள் என்
உத்தரவில்லாமலே அவுங்க முலைகள் மேலே முத்தத்தைப் பதிக்கிறது. அவுங்க
கண்களை மூடிக்கிறாங்க. என் கைகள் அவுங்களைபுடிச்சி அணைச்சிருந்த இடம்
அவுங்க குண்டி. அந்த மிருதுவான அந்தக் குண்டிகளில் என் கைகள் பட்டு
அவுங்க உடம்பெல்லாம் புல்லரிக்கிறது, எனக்கும்தான். அப்படியே அவுங்க கீழே
இறங்க இறங்க அவுங்க கழுத்துல முத்தமிடுறேன். அப்புறம் தாவாங்கொட்டைன்னு
அடுத்த என் உதடு சரியாப் பதிஞ்ச இடம் அவுங்க உதடு. திரும்பவும் என் உதடு
என் உத்தரவிற்கு காத்திருக்காம அழுத்தமா அவுங்க உதட்டுல முத்தமிடுது,
அவுங்க முலைகள் டைட்டாகிறதை என் நெஞ்சம் உணருது. அவுங்க என் உதட்டுல
இருந்து அவுங்க உதட்டை விடுவிச்சுக்கிட்டு முகத்தை அந்தப்பக்கமா
திருப்புறப்ப அவுங்க கன்னத்துல இன்னொரு முத்தம். அப்புறம் அவுங்க காதுல
இன்னொரு முத்தம்.. அப்படியே அவுங்க காதுல கிசுகுசுக்கிறேன் ‘அத்தை நீங்க
ரொம்ப அழகாயிருக்கீங்க.. எனக்கு ஒங்களை ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு’ன்னு. ‘ஐயோ…
விடுங்க மாப்ளே.. விடுங்க’ன்னு சொல்லி என்னிடமிருந்து அவுங்களை
விடுவிச்சிக்கிட்டு என்னைக் கட்டிலிலே தள்ளிவிட்டுட்டு ஒரு சொட்டுக்
கண்ணீர் கண்ணுல திடீர்னு வர அப்பிடியே ஒடுறாங்க. என் சுன்னி மெதுவா
சுருங்குறான். நான் அந்த முதலிரவு அறையை சுத்தம் பண்ணி பூவை ஒழுங்கா
கட்டுறேன். அந்து விழுந்த இடத்துலமட்டும் கொஞ்சம் இடைவெளியோட பூக்கள்
தொங்கிக்கிட்டு இருக்கு. அத்தையை அப்படி பண்ணிட்டு என் மனசு இன்னும்
அத்தையை ஓக்குறதுக்கு துடிக்கிது முதலிரவுங்கிறதையும் மறந்து

இரவு 7:30 மணி
பசிக்குது எனக்கு வயிறு. வெளியிலே போய் சாப்பிடலாமா? நண்பர்கள் எல்லாம்
போய்ட்டாங்க. தனி ஆளா எனக்குன்னு ஒதுக்கப்பட்ட அறையிலே ஒக்காந்து
இருக்கேன். முதலிரவு அரங்கேற்றத்துக்காக அழகாக இருக்குது. அங்கே கெடந்த
ஒரு பழைய குமுதத்தைப் படிக்கிறேன். எதுலயும் நாட்டமில்லை. எப்படி
இருந்தாலும் அத்தனையும் கழட்டி எறியப்போறேன் இதுக்கு எதுக்கு இவ்ளோ நேரம்
அலங்காரம்னு என் மனசு எங்கிட்டேயே கேள்வி கேக்குது. இப்போ வயிற்றுப்
பசியும் காமப்பசியும் என்னை வாட்டுது. அத்தை வறாங்க திரும்ப என் அறைக்கு
ஒரு டிபன் கேரியரோட. ‘என்ன அத்தை.. பகவதி சாப்பிட்டுருச்சா? எனக்கு
பசிக்குது’ ன்னு நான் சொல்றேன். அவுங்க ‘பகவதிக்கு பசிக்கலையாம்..
ஒங்களுக்கு சாப்பாடு இதுல இருக்கு. ஒங்களுக்கு சாந்திமுகூர்த்தம்
9:30க்குத்தான். ஆனா அதுவரைக்கும் நீங்க வெளியில எங்கயும் போகக்கூடாது.
9:30 லிருந்து 12:00 வரைக்கும் ரொம்ப நல்ல நேரம்னு ஐயர் சொன்னாரு. அந்த
நேரத்துல ஒங்களுக்கு சாந்திமுகூர்த்தம் நடந்துச்சின்னா ஒங்களோட ஜாதகப்படி
ஒங்க குடும்பம் தழைக்குமாம். இன்னும் ரெண்டு மணி நேரம் தான் இருக்கு.
இங்கயே கொஞ்சம் ஓய்வெடுங்க. இப்போ சாப்பாடு ஒங்களுக்கு நான்
பரிமாறனும்..’ ன்னு சொல்லி பக்கதில் இருந்த ஒரு பாயை மடிச்சு விரிச்சிப்
போட்டு ‘ஒக்காருங்க மாப்ளே.. சாரி.. டேபிள் இல்ல.. கீழதான் ஒக்காந்து
சாப்பிடனும்’ ன்னு சொல்றாங்க. நான் வேட்டியை கொஞ்சம் சுருட்டி மடிச்சு
அவுங்க போட்ட பாயில் ஒக்காருறேன். அவுங்க குனிஞ்சு ஒரு இலைய என் முன்னாடி
போட்டாங்க. தண்ணீர் தெளிச்சிவிட நான் இலையைத் தொடச்சுவிட்டு அவுங்களை
நிமிர்ந்து பாக்குறேன். அவுங்க குனிஞ்சி என் இலையிலே சோறு போடுறாங்க.
அவுங்க லோ கட் ப்ளவ்ஸ் வழியா விலகுன முந்தானைக்குள்ள அந்த ரெண்டு
பெருத்தமுலைகளும் ஒண்ணோடு ஒண்ணு முட்டி மோதி முலைப் பள்ளத்தை எனக்கு
படமாக் காட்டுது. என் தம்பி அங்கே உள்ளுக்குள்ள படம் எடுக்க
ஆரம்பிக்கிறான். இன்னும் முதலிரவுக்கு ரெண்டு மணி நேரம்தான் இருக்கு.
இப்போ பாத்து எனக்கு என் அத்தைமேலே காமம் பொங்கிவழியுது. அடக்கமுடியாம
தவிக்கிறேன். சும்மா சொல்லக்கூடாது. அத்தையோட ரெண்டு முலைகளும் வெள்ளை
வெளேரென பளிச்சுன்னு இருக்கு. எனக்கு ஒரே துடிப்பா இருக்கு. இந்த
வயசுலேயும் இப்பிடி உருண்டு திரண்ட முலைகளா.. என் கண்களையே என்னால
நம்பமுடியலை. அவுங்களோட ப்ளவ்ஸ் ரொம்ப டைட்டா முலைகள் ரெண்டையும்
பிதுக்கிக் காட்டுது என் கண்முன்னால 3டி எஃபெக்ட்ல. எனக்கு காம உணர்வி
பிச்சுக்கிட்டு அழுத்துது. அப்படியே அவுங்க முலையிலே வாயை வச்சு சப்ப
மாட்டோமா.. அப்பிடியே ப்டிச்சு அமுக்கி விளையாட மாட்டமான்னு மன்சு
கண்டபடி அலைபாயுது.

அடுத்து குழம்பை எடுத்து கரண்டியிலே கொஞ்சம் ஊத்துனவுங்க ‘கலுக்’குன்னு
கொஞ்சம் வெட்கம் கொஞ்சம் கிண்டலோட சிரிச்சிட்டு குழம்புச் சட்டியை கீழே
வச்சுட்டு சிரிப்பை அடக்கமுடியாம அந்தப் பக்கம் திரும்பிகிறாங்க. எனக்கு
என்னவோ மாதிரி ஆகுது. ‘என்னத்தை.. எதுக்கு சிரிக்கிறீங்க’ன்னு
கேக்குறேன். பதில் எதுவும் சொல்லாம திரும்பவும் சிரிக்கிற சத்தம் மட்டும்
கேக்குது. ‘மாப்ளே…’ கொஞ்சம் சிரிப்பை கஷ்டப்பட்டு அடக்கி ‘ஒங்க”
வார்த்தை தடுமாறி ‘ஒங்க வேட்டியை..’ அடக்கமுடியாம திரும்ப சிரிச்சு
‘வேட்டியை சரி பண்ணுங்க’ன்னு சொல்லிட்டு குடுகுடுன்னு ஓடுறாங்க
அறையைவிட்டு முகத்தையும் பொத்திக்கிட்டு. குனிஞ்சு பாக்குறேன். வேட்டி
கட்டி ரொம்ப பழக்கமில்லாததால வேட்டி நடுவிலே பப்பறப்பான்னு தொரந்து
கெடக்கு. என்னோட கருப்பு நிற ஜட்டியை முட்டி கம்பீரமா என் தம்பி
நிக்கிறான் வெடச்சுக்கிட்டு. எனக்கு கொஞ்சம் வெக்கமாகத்தான் ஆகுது.
வெளியிலேயிருந்து அத்தையோட குரல் ‘மாப்ளே கொஞ்சம் தயவு செஞ்சு நீங்களா
போட்டு சாப்புடுங்க. நான் போய் கொஞ்சம் பகவதியப் பாத்துட்டு வாறே’ன்னு
சொல்லிட்டு நடக்குற சத்தம் கேக்குது. எனக்கு அந்த வெக்கத்திலும் ஏனோ
தெரியலை ஒரு மெல்லிய புன்னகை வருது. இன்னும் என் தம்பி மடங்கலை. அத்தையோட
அந்த கட்டுக்கடங்கா முலைகளே கண்ணுக்குள்ள ஆடுது. என்னை ஆட்டுவிக்கிது.
ஏதோ ஒப்புக்கு கொஞ்சம் சாப்பிட்டுமுடிக்கிறேன்.

இரவு 8:00 மணி
நகம் கடிச்சிக்கிட்டு ஒக்காந்திருக்கேன் முதலிரவுக் கட்டிலில். இன்னும்
ஒன்றறை மணி நேரம் இருக்கு முதலிரவுக்கு. பாலாப் போன கடிகாரம் ரொம்ப
மெதுவா நகருது. மனசு என் அத்தை என் சுன்னியைப் பாத்துட்டு வெட்கப்பட்டு
ஓடினதையே நெனச்சிட்டு இருக்கு. இருக்க இருக்க அத்தைமீதான காம உணர்வு
கொந்தளிச்சிட்டு இருக்கு. “முதலிரவுங்கிறதால இன்னைக்கு எப்படின்னாலும்
அத்தையைப் போடமுடியாது. ஆனா அத்தைமேல உள்ள ஆசை வெறியெல்லாத்தையும் அவுங்க
பொண்ணுக்கிட்ட காட்டிறவேண்டியதுதான்.. வரட்டும்.. 9:30 ஆகட்டும்..
புண்டையைக் குத்துக் கிழிச்சிடுறேன்.. இன்னைக்கு அவ புண்டையக் கிழிக்கிற
கிழியிலே அப்படியே வாழ்நாள் முச்சூடும் என் மடியிலே கெடக்கனும்.. அவ
முலையைப் பிடிச்சு அமுக்குற அமுக்குல எனக்கு அவ தினமும் கால் அமுக்கனும்.
தினமும் எனக்கு இது வேணும் இது வேணும்னு அடம்பிடிக்கனு” இப்படியெல்லாம்
என் மனசு பிணாத்துது.. காமம் படுத்துறபாட்டை நல்லா உணருறேன். என்
சுன்னியை வேட்டியோடு சேத்து மெதுவா இதமா தடவிக்கொடுக்கிறேன்
என்னையுமறியாமல். அத்தை ஒரு தட்டுல பழம் எல்லாம் வச்சு அலங்கரிச்சு
தூக்கிக்கிட்டு அவுங்க அந்த அறைக்குள்ள நுழையுறதைப் பாத்ததும் டபக்கெனெ
கையை என் சுன்னியில்ருந்து எடுக்கிறேன். அவுங்க நான் அந்தமாதிரி
செஞ்சதைப் பாத்துட்டாங்க. திரும்ப ஒரு வெக்கம் கலந்த சிரிப்பு
சிரிச்சுட்டு வாய்க்குள்ள முணுமுணுத்தது எனக்கு கேக்குது ‘அவசரம்
போலிருக்கு’ ன்னு. ‘என்ன அத்தை?’ ன்னு நான் திரும்ப கேட்க ‘ஒண்ணுமில்ல
மாப்ளே. இந்த தட்டவச்சுட்டு போறேன்னு நான் ஒக்கந்திருந்த இடத்துக்கு
எதிர்ல இருந்த மேஜையிலே தட்டை வைக்க குனியிறாங்க எனக்கு அவுங்க
குண்டியைக் காட்டிக்கிட்டு. எனக்கு அப்பிடியே அந்தக் குண்டியோட வச்சு என்
தம்பியை வச்சு தேச்சு அணைச்சு கட்டிப்பிடிச்சு முலைகளை அமுக்கி கழுத்தில்
முத்தமிடலாமா ன்னு தோணவைக்குது அவுங்களோட அழகான கச்சிதமான குண்டி. நான்
சாடாரெனெ டாய்லெட் போக எந்திரிக்க அவுங்க தட்டை வச்சிட்டு பின்னாடி நகர
அவுங்க குண்டி இடித்த இடத்தை நான் சொல்லவேண்டியிருந்தால் நீங்கள் காமலோக
உறுப்பினராய் இருப்பதில் அர்த்தமில்லை. என் தண்டில் அந்த மெத்தை போன்ற
குண்டி பட்டவுடன் எகிறிக் குதித்து பெரிசாகுறான் என் போர் வாள். அவுங்க
இந்தமுறை அவுங்களோட காம உணர்வைக் கட்டுப்படுத்தமுடியாமல் இன்னும் கொஞ்சம்
குண்டியை என் தம்பிமேலே வச்சு லேசா நசுக்கிட்டு சுயஉணர்வு வந்துவுங்களா
டபக்கென முன் பக்கம் நகருறாங்க.

நான் கொஞ்சம் தைரியத்தை வரவழைச்சிக்கிட்டு ‘அத்தை.. இந்த வயசிலேயும்
இவ்வளவு அம்சமா இருக்கீங்களே.. சின்ன வயசுலே எப்பிடி இருந்திருப்பீங்க?’
ன்னு கேக்குறேன்.
என் பக்கம் திரும்பி ‘என்ன மாப்ளே.. நானும் அப்போ புடிச்சுப் பாக்குறேன்.
ஒரு பொடி வச்சே பேசுறீங்க.. சாயங்காலம் ஸ்டூலிலே இருந்து விழுந்த என்னை
தாங்கிப்பிடிச்சு தடுத்ததுக்கு நன்றி.. ஆனா உங்க உதடு கண்ட இடத்துல பட்டு
எனக்கே ஒரு மாதிரி ஆயிறுச்சு.. அதுலேருந்தே இன்னும் நான் மீள முடியலை.
நீங்க என்னடான்னா மாமியாருன்னு கூட பாக்காம இப்பிடி கேள்வி கேக்குறீங்க.
போங்க மாப்ளே.. ‘ ன்னு செல்லமா சிணுங்கிட்டு திரும்ப போகப் பாத்தாங்க
நான் ‘இல்லத்தை நிஜமாவே நீங்க ரொம்ப அம்சமா அழகா இருக்கீங்க. பச்சையா
சொல்லனும்னா ஒங்க ஒடம்பு இந்த வயசுலேயும் இளசுங்களை சுண்டி
இழுக்கிறமாதிரி அதுஅதும் இருக்கவேண்டிய சைசில் இருக்கு. தெரியுமா?’ ன்னு
சொல்றேன்.

என் அத்தைக்கு முகம் செவக்குது. ‘சரி சரி.. போதும் நீங்க என்னைப் பத்தி
பேசுனது.. நான் போகனும் தள்ளுங்க’ன்னு அவுங்களை வழிமறிக்கிற என்கிட்டே
சொல்றாங்க.
‘அத்தை.. வேணும்னு எனக்கு வேட்டி மொத தொரக்கலை. அதுவா தொரந்துருச்சு..
வேட்டி அதிகம் கட்டி பழக்கமில்லைங்கிறதால.. தப்பா நினைக்காதீங்க’ ன்னு
சொல்லி ஒரு நம்ட்டுச் சிரிப்பு சிரிக்கிறேன்.
‘அதெல்லாம் ஒண்ணும் நான் தப்பா நினக்கல.. மொதல்ல வழிவிடுங்க.. பகவதி அங்க
தனியா ஒக்காந்திருக்கா..’ன்னு கொஞ்சம் வெட்கத்தோட தலை குனியிறாங்க.
‘மாப்ளே.. நானும் ஒங்களை ஒண்ணு கேக்குறேன்.. தப்பா நினக்க மாட்டீங்களே..’
ங்கிறாங்க.
நான் ‘கேளுங்க அத்தை.. நான் ஒண்ணும் நினக்கமாட்டேன்’ ன்னு ஆர்வத்தோட சொல்றேன்.

‘என் பொண்ணுமேலே ஒங்களுக்கு அவ்ளோ ஆசையா.. சாயங்காலத்துலேருந்து
ஒருமாதிரியாவே இருக்கீங்க.. இப்போகூட நான் இங்க வரதுக்குமுன்னாடி நீங்க
என்ன செஞ்சிக்கிட்டு இருந்தீங்கன்னு பாத்தேன்.. இன்னும் கொஞ்ச
நேரம்தானே.. பொறுமையா இருங்க.. சொல்லுங்க.. என் பொண்ணுமேலே அவ்ளோ ஆசையா
இருக்கா?’ன்னு கேக்க நான் கொஞ்சம்கூட யோசிக்காம ‘அத்தை.. வெக்கத்தவிட்டு
சொல்றேன். ஒங்களைப் பாக்குறப்பதான் எனக்கு என்னால கண்ட்ரோல் பண்ணமுடியலை.
மொதல்ல நீங்க என்மேல சரிஞ்சீங்க. ஒங்களோடா படக்கூடாத பாகம் என்மேலே
படக்கூடாத இடத…